The Glamour - The Ghost Of Lemora

The fading of the sun’s last rays is the signal for invasion to start.

Drift toward the spirit centre, ghostly army of the decadent dark.

Gorgeous little parasites

rulers of the nightlife

Moon provides the spotlight

And promises of paradise

Free yourself from the vicious circle or watch them spread as you drown

I’ll be Adam to your Eve, taste forbidden fruits of this town.

Depression has a hold on me for I know the meaning of life

Revel in the melodrama, pretentious Byronesque plight

What we are created for

Emperors of the dancefloor

Unrepentant skinny whore

forcing them to beg for more

Free yourself from the viscous circle or watch them spread as you drown

I’ll be Adam to your Eve, taste forbidden fruits of this town.

Putting on his freaky show

The alcoholic Romeo

Rejection ain’t a word he knows

His shoulder must be cold by now

We’re cruising through the discos

Bruising lots of egos

We know that we’re attractive

Our love is so destructive

As the daylight world approaches we stalk the streets

Dreaming of the carnage that we could inflict

We go down the river to watch the dawn,

Too much to do and to say, don’t want to be alone.

Don’t want to be alone.

Too much to do, too much to say, we’re never going home

Too much to say, too much to see, we’re never ever going home.

Het vervagen van de laatste zonnestralen is het signaal dat de invasie begint.

Drijf naar het geestencentrum, het spookachtige leger van de decadente duisternis.

Prachtige kleine parasieten

heersers van het nachtleven

Maan zorgt voor de spotlight

En beloften van het paradijs

Bevrijd jezelf uit de vicieuze cirkel of zie hoe ze zich verspreiden terwijl je verdrinkt

Ik zal Adam zijn voor je Eva, proef de verboden vruchten van deze stad.

Depressie houdt me in zijn greep, want ik ken de zin van het leven

Geniet van het melodrama, de pretentieuze Byroneske situatie

Waar we voor zijn gemaakt

Keizers van de dansvloer

Onberouwvolle magere hoer

hen dwingen om te smeken om meer

Bevrijd jezelf van de stroperige cirkel of kijk hoe ze zich verspreiden terwijl je verdrinkt

Ik zal Adam zijn voor je Eva, proef de verboden vruchten van deze stad.

Zijn freaky show opvoeren

De alcoholische Romeo

Afwijzing is geen woord dat hij kent

Zijn schouder moet nu koud zijn

We cruisen door de disco's

Veel ego's gekneusd

We weten dat we aantrekkelijk zijn

Onze liefde is zo destructief

Terwijl de daglichtwereld nadert, besluipen we de straten

Dromen van het bloedbad dat we zouden kunnen aanrichten

We gaan de rivier af om naar de dageraad te kijken,

Te veel te doen en te zeggen, niet alleen willen zijn.

Ik wil niet alleen zijn.

Te veel te doen, te veel om te zeggen, we gaan nooit naar huis

Te veel om te zeggen, te veel om te zien, we gaan nooit naar huis.