Escape - The End At The Beginning

Living in an illusory landscape

Reveal a magic paint of silent uncharted lands

Which i believed to know

I’m moving away from what i own, from who i love

Covering suspended miles

Leaving a line of scraps behind

In pure dark days we’re born

In darker ones we’ll die alone

Missing starlight from my nights

Back again to see their lights

I’ll never let them fade

Step by step the mind becomes lighter

But leaves so many marks behind

Inch by inch my heart keeps looking back

Filling them with memories

A man that always learnt on someone’s love

Without having really loved himself

A man that hardly climbs his barriers to get a foothold on his life

Alone and regretless, I will never watch your tears for me

Breathe!

Between the clouds, finally free!

Spread my mind in iridescent flows

Breathe in, breathe free!

Sometimes you need to leave for knowing who you really are

When fear chokes you and keeps you locked it’s time to let you go

Step by step the mind becomes lighter

But leaves so many marks behind

Inch by inch my heart keeps looking back

Filling them with memories

I’ll carry on with a purpose, I left so many marks behind

I’ll be painter of my existence filling it with hope and real dreams

Leven in een illusoir landschap

Onthul een magische verf van stille onbekende landen

Wat ik geloofde te weten

Ik ga weg van wat ik bezit, van wie ik hou

Geschorste mijlen afdekken

Een rij restjes achterlaten

In pure donkere dagen worden we geboren

In donkerdere zullen we alleen sterven

Ontbrekend sterrenlicht van mijn nachten

Weer terug om hun lichten te zien

Ik laat ze nooit vervagen

Stap voor stap wordt de geest lichter

Maar laat zo veel sporen achter

Stap voor stap blijft mijn hart achterom kijken

Ze vullen met herinneringen

Een man die altijd leerde van iemands liefde

Zonder echt van zichzelf te hebben gehouden

Een man die nauwelijks over zijn barrières klimt om voet aan de grond te krijgen in zijn leven

Alleen en zonder spijt, zal ik nooit naar je tranen kijken voor mij

Ademen!

Tussen de wolken, eindelijk vrij!

Verspreid mijn gedachten in iriserende stromen

Adem in, adem vrij!

Soms moet je weggaan om te weten wie je werkelijk bent

Als angst je verstikt en je op slot houdt, is het tijd om je te laten gaan

Stap voor stap wordt de geest lichter

Maar laat zo veel sporen achter

Stap voor stap blijft mijn hart achterom kijken

Ze vullen met herinneringen

Ik ga door met een doel, ik heb zoveel sporen achtergelaten

Ik zal de schilder van mijn bestaan ​​zijn en het vullen met hoop en echte dromen