The Genesis Of These Scars - The Empire Shall Fall

Just outside my window the clouds drift by the sky cut with beauty and death

left in this bed.

Mourn my life!

At night my breath turns to ash.

My lips crack from the cold and dry air.

Each morning I stare covered in the dust of rebirth.

Surrounded by these walls this coffin of a bed thoughts intrude me anxiously

revolving questions:

Where do I go from here?

How do I start to lick these wounds?

When time stood still as I look back the fear overtakes me.

These scars burn to the surface.

Soulless is my name!

Burnt by the sun, my flesh returns to dust.

This morning bled in my eyes and I feel my body rise.

I see with my own eyes in anticipation of what my next movement would be in

this twisted road of redemption.

Born from scars (I the soulless).

I the soulless!

Born from pain (I the soulless) to live again!

Crawl from darkness burned in light

I forge my path until I awaken my soul.

This road I walk alone.

Net buiten mijn raam drijven de wolken langs de lucht, doorsneden door schoonheid en dood

achtergelaten in dit bed.

Rouw om mijn leven!

'S Nachts verandert mijn adem in as.

Mijn lippen kraken van de koude en droge lucht.

Elke ochtend staar ik bedekt met het stof van wedergeboorte.

Omringd door deze muren dringen deze kist van een bed me angstig binnen

draaiende vragen:

Waar ga ik vanaf hier naartoe?

Hoe begin ik deze wonden te likken?

Als de tijd stilstaat als ik terugkijk, overvalt de angst me.

Deze littekens branden naar de oppervlakte.

Zielloos is mijn naam!

Verbrand door de zon, keert mijn vlees terug tot stof.

Vanmorgen bloedde mijn ogen en ik voel mijn lichaam opstaan.

Ik zie met mijn eigen ogen in afwachting van wat mijn volgende beweging zou zijn

deze kronkelige weg van verlossing.

Geboren uit littekens (ik de zielloze).

Ik de zielloze!

Geboren uit pijn (ik de zielloze) om opnieuw te leven!

Kruip uit de duisternis, verbrand in het licht

Ik smeed mijn pad totdat ik mijn ziel ontwaak.

Deze weg loop ik alleen.