The First Redemption - The Empire Shall Fall

These tragedies these wars shape us and strengthen our insight.

The light that burns inside our minds.

Through trials and tribulations learning time may not make things right.

Recite.

These words come from inside.

No one can take your dignity and pride so hold it deep inside.

No one can change mistakes we’ve made in life so ease your mind.

Surrendering;

release your fears.

Let it go.

Let it fall into the undertow.

Let it go.

Looking back I see something kept me from falling;

saved my life.

In time I see through different eyes.

Strength returning to their faces my people fight to stay alive.

This life held close inside our minds.

No one can take your dignity and pride so hold it deep inside.

No one can change mistakes we made in life so ease your mind.

The torrent;

the storm rains down its wrath and strive.

Spirits hold fast raised from the ashes.

Our voice echoes the story and the martyr’s song.

Strike us down, but we won’t be broken.

We overcome tribulation.

Find the eye of the storm.

Stand amidst fear and chaos.

We persevere!

No one can take your dignity and pride so hold it deep inside.

No one can change mistakes we made in life so ease your mind.

Cut down from sorrow’s noose I blood let my regrets.

Withstand the persecution I kneel down in the light of redemption in the

knowledge that I can change my voice resounding in the wind.

In the dawn of tomorrow’s birth

And there we stood watching the flames die and drift up as vapor.

The wounded draw slow to their feet in renewed strength.

That there was a hope that never faded and never left the depths of our hearts.

Mankind would rebuild its spirit our story and we would be the legend the

catalyst for a new generation.

The words, remembered carved into the stones that were raised I was once bitter

a hopeless man bathed in despair and from the edge of death I was raised to

walk amongst the living.

My life, a legacy to the life I leave behind and to the re-birth of my people.

Deze tragedies deze oorlogen vormen ons en versterken ons inzicht.

Het licht dat in onze geest brandt.

Door beproevingen en beproevingen kan de leertijd dingen niet goed maken.

Reciteren.

Deze woorden komen van binnenuit.

Niemand kan je waardigheid en trots afpakken, dus houd het diep van binnen.

Niemand kan de fouten die we in het leven hebben gemaakt veranderen, dus stel je gerust.

overgave;

laat je angsten los.

Laat het gaan.

Laat het in de onderstroom vallen.

Laat het gaan.

Als ik terugkijk, zie ik dat iets me ervan weerhield te vallen;

mijn leven gered.

Na verloop van tijd kijk ik met andere ogen.

De kracht keert terug naar hun gezichten, mijn mensen vechten om in leven te blijven.

Dit leven zat dicht in onze gedachten.

Niemand kan je waardigheid en trots afpakken, dus houd het diep van binnen.

Niemand kan de fouten die we in het leven hebben gemaakt veranderen, dus stel je gerust.

de stroom;

de storm regent zijn woede en strijd.

Geesten houden vast, opgewekt uit de as.

Onze stem echoot het verhaal en het martelaarslied.

Sla ons neer, maar we zullen niet gebroken worden.

We overwinnen beproevingen.

Vind het oog van de storm.

Sta temidden van angst en chaos.

We houden vol!

Niemand kan je waardigheid en trots afpakken, dus houd het diep van binnen.

Niemand kan de fouten die we in het leven hebben gemaakt veranderen, dus stel je gerust.

Omgehakt uit de strop van verdriet, laat ik mijn spijt.

Weersta de vervolging Ik kniel neer in het licht van de verlossing in de

wetende dat ik mijn stem kan laten weerklinken in de wind.

In het aanbreken van de geboorte van morgen

En daar stonden we te kijken naar de vlammen die doven en opdreven als damp.

De gewonden komen langzaam overeind in hernieuwde kracht.

Dat er een hoop was die nooit vervaagde en nooit de diepten van ons hart verliet.

De mensheid zou de geest van ons verhaal opnieuw opbouwen en wij zouden de legende zijn

katalysator voor een nieuwe generatie.

De woorden, herinnerde uitgehouwen in de stenen die werden opgeworpen, was ik ooit bitter

een hopeloze man badend in wanhoop en vanaf de rand van de dood ben ik opgevoed tot

lopen tussen de levenden.

Mijn leven, een erfenis van het leven dat ik achterlaat en van de wedergeboorte van mijn volk.