Autumn Tears - The Dogma

She stands alone on the bridge

Her thoughts flowing down as the leaves

She’s crying

But no one seems to care

The rain is still falling on her

She’s trying to forgive but she can’t

The screams you’ll never hear

The promises you’ll never keep

Her heart is turning to steel

Cold as autumn tears

She walks through the crowded streets

Like an angel with broken wings

She wonders

Why nothing is going right… Again

The scars are still hurting inside

Silently she’s losing her smile

The screams you’ll never hear

The promises you’ll never keep

Her heart is turning to steel

Cold as autumn tears

She’s waiting for someone

Takes her by the hand

Through this endless

Dark night

She’s still on the bridge

And she’s standing alone

The screams you’ll never hear

The promises you’ll never keep

Her heart is turning to steel

Cold as autumn tears

Ze staat alleen op de brug

Haar gedachten stromen naar beneden als de bladeren

Ze huilt

Maar het lijkt niemand iets te kunnen schelen

De regen valt nog steeds op haar

Ze probeert te vergeven, maar ze kan het niet

Het geschreeuw dat je nooit zult horen

De beloften die je nooit zult houden

Haar hart verandert in staal

Koud als herfsttranen

Ze loopt door de drukke straten

Als een engel met gebroken vleugels

Ze vraagt ​​zich af

Waarom gaat niets goed... Nogmaals

De littekens doen nog steeds pijn van binnen

Stilletjes verliest ze haar glimlach

Het geschreeuw dat je nooit zult horen

De beloften die je nooit zult houden

Haar hart verandert in staal

Koud als herfsttranen

Ze wacht op iemand

Neemt haar bij de hand

Door deze eindeloze

Donkere nacht

Ze is nog steeds op de brug

En ze staat alleen

Het geschreeuw dat je nooit zult horen

De beloften die je nooit zult houden

Haar hart verandert in staal

Koud als herfsttranen