The Day Hell Broke Loose At Sicard Hollow - Maylene and the Sons of Disaster

It was so cold which was unusual for this time of year.

We had been camped out here for sometime now.

The woods always bring out a sense of peace, but that was soon to change.

They took us by surprise.

With sleep in our eyes, hell broke loose.

There were shots going off like it was the fourth of July.

This wasn’t the law.

Just some wanna be heroes who got tired of our ways, and got their chance at

fame.

How they found us out here was a thought that doesn’t really matter now.

For the first time in my life that I could remember, it had come time for us to

pay… and that we did.

It was like shooting fish in a barrel, and we sure didn’t hear any angels

singing.

We lived for the moment, and this was all happening way too fast,

and way too soon.

There was no time for goodbyes.

As hard as I’ve grown I’ll miss 'em.

I’ve loved you all more than these weary hands could shot.

I wouldn’t want to be buried any other way.

I am not sure if these writings will ever grace another’s eyes

But if they do, be assured we will carry on.

This is the story of our Mother Maylene and us, her proud sons of disaster.

A LEGEND THAT WILL NEVER DIE.

Het was zo koud, wat ongebruikelijk was voor deze tijd van het jaar.

We kampeerden hier al een tijdje.

De bossen brengen altijd een gevoel van rust naar boven, maar dat zou snel veranderen.

Ze hebben ons verrast.

Met slaap in onze ogen brak de hel los.

Er werden schoten gelost alsof het 4 juli was.

Dit was niet de wet.

Er zijn er maar een paar die helden willen zijn die onze manieren beu waren en de kans kregen om...

roem.

Hoe ze ons hier hebben gevonden, was een gedachte die er nu niet echt toe doet.

Voor de eerste keer in mijn leven dat ik me kon herinneren, was het tijd voor ons om

betalen... en dat hebben we gedaan.

Het was alsof we vissen in een ton schieten, en we hebben zeker geen engelen gehoord

zingen.

We leefden voor het moment, en dit gebeurde allemaal veel te snel,

en veel te vroeg.

Er was geen tijd voor afscheid.

Hoe hard ik ook ben gegroeid, ik zal ze missen.

Ik heb meer van jullie gehouden dan deze vermoeide handen konden schieten.

Ik zou op geen enkele andere manier begraven willen worden.

Ik weet niet zeker of deze geschriften ooit de ogen van een ander zullen sieren

Maar als ze dat doen, kunt u er zeker van zijn dat we doorgaan.

Dit is het verhaal van onze moeder Maylene en ons, haar trotse zonen van rampspoed.

EEN LEGENDE DIE NOOIT STERFT.