Empty the Void - The Dali Thundering Concept

We’re the orphans of humanity

We only learn the price of things once they’ve disappeared

Remains of a dying breed

This is the witness of blank minds in a colorblind reality

We’re looking for answers to questions we can’t conceive

Complaints of a frying brain

We’ll lay the myths as cornerstones for our society

We’re all lost, we’ve breathed the omega breeze

We’re branded, ain’t brain-dead, we’re brand new

Our minds are clean

Our bright eyes On this broken world are blinded

We’re all haunted, bonded in this holy lack of memory

We’re confused, hollow, divided

Claim to remember and we’ll bend a fucking knee

We ride wrecked cars on bull backs through this global no man’s land

We’re fucking nomads, We’re hunchbacks

Clinging to the thread of a long gone past

What will grow through the ashes?

Is this the end, is this the end or the genesis?

Will trees grow tall through the carcasses?

Are we just ants under a giant’s matches?

Will we be burning corpses?

What will grow through the ashes?

Is this the end, is this the end or the genesis?

Will roots push through the asphalt cracks?

Will we choose utopia or whiplashes?

Will this hell be everlasting?

Green patches maculate the concrete

A budding life bluntly stains misery

Alone and incomplete, we stand untouched at the center of this new born beauty

We’re parasites, are we part of this scheme?

We’re parasites, are we even human anymore?

Damaged is the new black

Wij zijn de wezen van de mensheid

We leren pas de prijs van dingen als ze verdwenen zijn

Overblijfselen van een uitstervend ras

Dit is de getuige van blanke geesten in een kleurenblinde realiteit

We zijn op zoek naar antwoorden op vragen die we niet kunnen bedenken

Klachten van een frituurbrein

We leggen de mythen als hoekstenen voor onze samenleving

We zijn allemaal verdwaald, we hebben de omegabries ingeademd

We zijn gebrandmerkt, zijn niet hersendood, we zijn gloednieuw

Onze geest is schoon

Onze heldere ogen Op deze gebroken wereld zijn verblind

We worden allemaal gekweld, verbonden met dit heilige gebrek aan geheugen

We zijn verward, hol, verdeeld

Claim om te onthouden en we buigen een verdomde knie

We rijden vernielde auto's op stierenruggen door dit wereldwijde niemandsland

We zijn verdomde nomaden, we zijn gebochelde

Vastklampen aan de draad van een lang vervlogen verleden

Wat groeit er door de as?

Is dit het einde, is dit het einde of het ontstaan?

Zullen bomen door de karkassen heen groeien?

Zijn we gewoon mieren onder de lucifers van een reus?

Zullen we lijken verbranden?

Wat groeit er door de as?

Is dit het einde, is dit het einde of het ontstaan?

Zullen wortels door de asfaltscheuren dringen?

Kiezen we voor utopie of voor zweepslagen?

Zal deze hel eeuwig duren?

Groene vlekken maculeren het beton

Een ontluikend leven kleurt botweg ellende

Alleen en incompleet, staan ​​we onaangeroerd in het centrum van deze pasgeboren schoonheid

We zijn parasieten, maken we deel uit van dit schema?

We zijn parasieten, zijn we zelfs nog maar mensen?

Beschadigd is het nieuwe zwart