Abracadavers - The Classic Crime

It’s like I never had time to look away.

Bodies stuck between death and decay,

Are plastic and set up on display.

And their eyes are wide and they are looking my way.

Each ligament exposed, each muscle connected.

And every organ that I proudly neglected.

I’ve been arranged for the common collective.

Stomaching the sight of human flesh resurrected.

It seems we’re fearfully made and designed.

But it’s a shame we can be so blind.

We’re all the same,

Made of hair and bones and water and blood cells.

We’re all to blame,

For spending way too much time on ourselves.

I have been blessed and now I’m blind.

A veil’s been pulled over my eyes.

Now every bad season that kept me believing seems so contrived.

There’s more glory to be seen

And savored through suffering

Than ever was through self-serving escape.

It seems we’re fearfully made and designed.

But it’s a shame we can be so blind.

We’re all the same,

Made of hair and bones and water and blood cells.

We’re all to blame,

For spending way too much time on ourselves.

Ashes to ashes

And dust to dust!

'Cause we’re all the same,

Made of hair and bones and water and blood cells.

We’re all to blame,

For spending way too much time on ourselves.

Het is alsof ik nooit tijd heb gehad om weg te kijken.

Lichamen vast tussen dood en verval,

Zijn van plastic en worden tentoongesteld.

En hun ogen zijn groot en ze kijken mijn kant op.

Elk ligament bloot, elke spier verbonden.

En elk orgaan dat ik trots verwaarloosde.

Ik ben gearrangeerd voor het gemeenschappelijke collectief.

Maag de aanblik van menselijk vlees herrezen.

Het lijkt erop dat we met angst zijn gemaakt en ontworpen.

Maar het is jammer dat we zo blind kunnen zijn.

We zijn allemaal hetzelfde,

Gemaakt van haar en botten en water en bloedcellen.

We hebben allemaal de schuld,

Omdat we veel te veel tijd aan onszelf besteden.

Ik ben gezegend en nu ben ik blind.

Er is een sluier over mijn ogen getrokken.

Nu lijkt elk slecht seizoen dat me aan het geloven hield zo gekunsteld.

Er is meer glorie te zien

En genoten door lijden

Dan ooit was door zelfbediening te ontsnappen.

Het lijkt erop dat we met angst zijn gemaakt en ontworpen.

Maar het is jammer dat we zo blind kunnen zijn.

We zijn allemaal hetzelfde,

Gemaakt van haar en botten en water en bloedcellen.

We hebben allemaal de schuld,

Omdat we veel te veel tijd aan onszelf besteden.

As tot as

En stof tot stof!

Omdat we allemaal hetzelfde zijn,

Gemaakt van haar en botten en water en bloedcellen.

We hebben allemaal de schuld,

Omdat we veel te veel tijd aan onszelf besteden.