At the Edge of the Nebula Mortis - The Chasm

The long cold voyage is reaching the end,

And destiny that can be forged as well as faded into the

Pestilential mists of spiritual profanity.

My eyes are eternally searching the winds, the

Apocalyptic windsthat ride over the majestic ruins,

Finding the past, unseen and enormous, a time of repent

And glorification,

Learning from the ancient black dawn of the thousand

Beasts, all breathing fire and blood, all breeding the

Most supreme race of volcanics entities, in my veins, in

Their veins the magma of wisdom floats as the hate and

Revenge pumps in our cold and relative hearts.

But the

Journey is still far from ending, still painful odysseys

Are coming…

(The most valuable yet the most agonizing is the one to

Reach the root of my damnation…)

De lange koude reis nadert het einde,

En het lot dat zowel kan worden gesmeed als vervaagd in de

Pestilentiële nevelen van geestelijke godslastering.

Mijn ogen zoeken eeuwig in de wind, de

Apocalyptische winden die over de majestueuze ruïnes rijden,

Het verleden vinden, ongezien en enorm, een tijd van berouw

en verheerlijking,

Leren van de oude zwarte dageraad van de duizend

Beesten, allen die vuur en bloed ademen, allen fokken de

Meest opperste ras van vulkanische entiteiten, in mijn aderen, in

In hun aderen drijft het magma van wijsheid als de haat en

Wraak pompen in onze koude en relatieve harten.

Maar de

De reis is nog lang niet ten einde, nog steeds pijnlijke odyssees

Komen…

(De meest waardevolle maar ook pijnlijkste is degene die

Bereik de wortel van mijn verdoemenis...)