Crowbait - The Bled

Dream poacher, you list it in a hailstorm of flies,

the maggots sung under your pen in every word you wrote.

Bait for the crows, taunt the hungry when they call out for me,

Never learner, still running that broken mouth of ours over broken promises.

Masquerade with the walking dead, you don’t look the same.

Abscess face with narcotic slouch, you weren’t built this way.

They took dead aim;

exposed evidence;

they washed their hands of this ordeal.

Silenced your pleas;

«Some can’t be saved.»

Bankrupt soul, you dove headfirst into a shallow grave

What drove you to this?

Now this guilt will plague my nights

Dream burner, I never said that you were a lost cause.

«Never better,"still running away on a crooked path, as crooked as your spine.

Empty shell of someone I once knew, you don’t speak the same.

Slipping back into familiar coma, you won’t die in vain.

I’ll carry your dead weight till I fall victim to my own vices.

Dead weight, I’ll cart yours till I fall flat on my own face.

Still trying to kill all the ones you claimed left a hole in your perfect life.

still running way from the only arms who wanted you was one.

And you were the only good thing left in this good for nothing town.

Help me clean my filthy conscience, so I can get on with my pointless life.

And you were the only good thing left in this good for nothing town.

Droomstroper, je somt het op in een hagelstorm van vliegen,

de maden zongen onder je pen in elk woord dat je schreef.

Aas voor de kraaien, bespot de hongerigen als ze om mij roepen,

Nooit geleerd, nog steeds die gebroken mond van ons over gebroken beloften.

Maskerade met de wandelende doden, je ziet er niet hetzelfde uit.

Abcesgezicht met verdovende traagheid, zo ben je niet gebouwd.

Ze namen een dood doel;

blootgesteld bewijs;

ze wasten hun handen van deze beproeving.

Stilte uw smeekbeden;

"Sommige kunnen niet worden gered."

Failliete ziel, je dook voorover in een ondiep graf

Wat dreef je hiertoe?

Nu zal dit schuldgevoel mijn nachten teisteren

Droombrander, ik heb nooit gezegd dat je een verloren zaak was.

"Nooit beter," nog steeds wegrennen op een krom pad, zo krom als je ruggengraat.

Lege huls van iemand die ik ooit kende, jij spreekt niet hetzelfde.

Terugglijden in een vertrouwde coma, je zult niet tevergeefs sterven.

Ik zal je dode gewicht dragen tot ik het slachtoffer word van mijn eigen ondeugden.

Dood gewicht, ik zal de jouwe vervoeren tot ik plat op mijn eigen gezicht val.

Je probeert nog steeds iedereen te vermoorden die volgens jou een gat in je perfecte leven heeft achtergelaten.

nog steeds op de vlucht voor de enige armen die jou wilden, was er een.

En jij was het enige goede dat nog over was in deze nietswaardige stad.

Help me mijn vuile geweten schoon te maken, zodat ik verder kan met mijn zinloze leven.

En jij was het enige goede dat nog over was in deze nietswaardige stad.