My Bitter Half - The Bled

I traced your shape and counted the days and you just erased me.

I hit the ground and I make no sound as your heels pierced me.

I scarred my face to conquer my pride and you cocooned in your misery.

I plucked you up from a bed of nails and hung me for your salvation.

can I come down?

there’s been a mistake.

can I come down?

isn’t this what you asked of me?

you lost faith.

blinding white.

and just before my chest caved in, I climbed back down I caught your scent but

the wolves beat me to you.

stopped behind the place where we met.

found strands of your dress they were all that was left.

I dug you up the night you died and this is what you asked me, «when will the sun overthrow the eclipse.

I’m just waiting for this night to end.

leave me here, just go."as the dusk set in.

as the sickness spread.

I took one glance behind.

and you had disappeared.

slipping right through my fingers.

gripping as tight as I can.

slipping right through my hands we can’t look back.

they’ve got the searchlights on us.

stay close you’ll be alright.

with shadows as my guide.

I’m looking for the answer.

I will be the one who breaks the constant midnight.

tossed to the swine.

I make the climb from the abyss.

lost.

into the night.

to the abyss.

I trace your shape to memory I traced your shape.

eraser.

Ik heb je vorm getraceerd en de dagen geteld en je hebt me zojuist gewist.

Ik raak de grond en ik maak geen geluid toen je hielen me doorboorden.

Ik heb littekens op mijn gezicht gemaakt om mijn trots te overwinnen en jij cocon in je ellende.

Ik heb je uit een spijkerbed geplukt en me opgehangen voor je redding.

kan ik naar beneden komen?

er is een fout gemaakt.

kan ik naar beneden komen?

is dit niet wat je van me vroeg?

je bent het geloof kwijt.

verblindend wit.

en net voordat mijn borst instortte, klom ik weer naar beneden. Ik ving je geur op, maar

de wolven sloegen me voor je.

stopte achter de plaats waar we elkaar ontmoetten.

vond strengen van je jurk, dit was alles wat er nog over was.

Ik heb je opgegraven op de avond dat je stierf en dit is wat je me vroeg: "wanneer zal de zon de zonsverduistering omverwerpen.

Ik wacht gewoon tot deze nacht voorbij is.

laat me hier, ga gewoon." terwijl de schemering inviel.

terwijl de ziekte zich verspreidde.

Ik wierp een blik achterom.

en je was verdwenen.

door mijn vingers glippen.

zo stevig vastpakken als ik kan.

door mijn handen glippen, kunnen we niet terugkijken.

ze hebben de zoeklichten op ons gericht.

blijf in de buurt, het komt goed.

met schaduwen als mijn gids.

Ik ben op zoek naar het antwoord.

Ik zal degene zijn die de constante middernacht doorbreekt.

voor de zwijnen gegooid.

Ik maak de klim vanuit de afgrond.

kwijt.

in de nacht.

naar de afgrond.

Ik traceer uw vorm naar het geheugen Ik traceerde uw vorm.

gom.