Ozymandias - The Black League

I met a traveller from an antique land

Who said: Two vast and trunkless legs of stone stand in the desert.

Near them, on the sand,

Half sunk, a shattered visage lies, whose frown,

And wrinkled lip, and sneer of cold command,

Tell that its sculptor well those passions read

Which yet survive, stamped on these lifeless things,

The hand that mocked them and the heart that fed.

And on the pedestal these words appear:

«My name is Ozymandias, king of kings:

Look on my works, ye Mighty, and despair!»

Nothing beside remains.

Round the decay of that colossal wreck, boundless and bare

The lone and level sands stretch far away.

Ik ontmoette een reiziger uit een antiek land

Wie zei: Twee enorme en slurfloze stenen poten staan ​​in de woestijn.

Bij hen, op het zand,

Half verzonken, ligt een verbrijzeld gezicht, waarvan de frons,

En gerimpelde lip, en grijns van koude commando,

Vertel dat zijn beeldhouwer die passies goed leest

Die nog overleven, gestempeld op deze levenloze dingen,

De hand die hen bespotte en het hart dat voedde.

En op het voetstuk verschijnen deze woorden:

«Mijn naam is Ozymandias, koning der koningen:

Kijk naar mijn werken, gij Machtige, en wanhoop!»

Verder blijft er niets over.

Rond het verval van dat kolossale wrak, grenzeloos en kaal

Het eenzame en vlakke zand strekt zich ver weg uit.