Invisible - The Beautiful Monument

Never will I say that I was ever one of the people that didn’t survive those

times

I never expected I would fit in, but why would I want to?

And what amuses me the most is your attention seeking when you found out I was

doing well and your arrogance was suddenly fleeting

And still I questioned who I wanted to be when everyone around was always using

me

Bad day, not life;

because I’m invisible

You know I’m never gonna follow your lead, why even bother when they already

hate me?

Guess they were right and I was invisible

Memories to you, me and I when you all looked me dead pan in the eyes and said

that the world is a better place when people like me die

Now I look back and I am grateful I cast that memory aside, doing much better

in life

Now I look back and I am grateful feel much better inside, now that you’re not

in my life

Nooit zal ik zeggen dat ik ooit een van de mensen was die die niet overleefden

keer

Ik had nooit verwacht dat ik erbij zou passen, maar waarom zou ik dat willen?

En wat me het meest amuseert, is dat je aandacht zoekt toen je erachter kwam dat ik dat was

het ging goed en je arrogantie was plotseling vluchtig

En toch vroeg ik me af wie ik wilde zijn toen iedereen in de buurt altijd gebruikte

mij

Slechte dag, niet het leven;

omdat ik onzichtbaar ben

Je weet dat ik je voorbeeld nooit zal volgen, waarom zou je je nog druk maken als ze dat al doen?

haat mij?

Ik denk dat ze gelijk hadden en dat ik onzichtbaar was

Herinneringen aan jou, ik en ik toen jullie me allemaal in de ogen keken en zeiden:

dat de wereld een betere plek is als mensen zoals ik sterven

Nu kijk ik terug en ben ik dankbaar dat ik die herinnering terzijde heb geschoven, het gaat veel beter

in het leven

Nu ik terugkijk en dankbaar ben, voel ik me van binnen veel beter, nu jij dat niet bent

in mijn leven