Terrible Space - The Azoic

And every day

I think of this distance.

This space that keeps us apart.

I long to be near you once again.

To never leave your heart.

If only miles could be erased.

Together you and I.

The connection of two lost hearts.

The distance no longer tears us apart.

To never leave your face.

Always feel your embrace.

What are we to become.

Our love so strong

this terrible space.

Uncertainty, unknowing,

a huge sense of loss

burning the memory of your face.

What do we become?

What promises do we make?

Pass this test of time.

Forever longing your embrace.

Our dreams never to be shattered.

Nothing more to doubt.

Our life together once again.

The distance no longer tearing us apart.

En elke dag

Ik denk aan deze afstand.

Deze ruimte die ons uit elkaar houdt.

Ik verlang ernaar weer bij je in de buurt te zijn.

Om nooit je hart te verlaten.

Konden mijlen maar worden gewist.

Samen jij en ik.

De verbinding van twee verloren harten.

De afstand scheurt ons niet langer uit elkaar.

Om nooit van je gezicht af te komen.

Voel altijd je omhelzing.

Wat gaan we worden.

Onze liefde zo sterk

deze verschrikkelijke ruimte.

Onzekerheid, onwetendheid,

een enorm gevoel van verlies

de herinnering aan je gezicht verbranden.

Wat worden we?

Welke beloften doen we?

Slaag voor deze tand des tijds.

Voor altijd verlangend naar je omhelzing.

Onze dromen om nooit te worden verbrijzeld.

Niets meer om aan te twijfelen.

Ons leven weer samen.

De afstand scheurt ons niet langer uit elkaar.