Fire Or Knife - The Amity Affliction

Why are we even breathing, if the only reason to exist

Is to stare skyward and put my hands together?

Then why am I even here, to serve a myth

And carry these burdens on my chest?

As it caves in and free will gives way

To the guilt of lost and misinterpreted verses

I can’t see the logic in falling to my knees

Where is the logic?

There is no logic!

I was blinded and inducted

Into a world that has no meaning

No basis for belief

And now they wonder why I’m seething

I’ll spit this in their faces, and burn their false pretenses!

On which they stand, the pulpit burying our youth

Beneath the tides of callous sands

No room to breathe!

No room to breathe

In the chambers of your guilt

Under a cross and devils' gaze

While you sit and wait to die

There’ll be no god in the cold night sky

There’s no god who can hear you

There’s no god who understands

Who understands

Regrets too often haunt us, again and again

Sometimes it seems so hopeless, but we cannot give in

When all our best decisions prove us wrong

And when, we’re only waiting for goodbyes

We’ve already given in, given in!

Already given in, given in!

Already given in!

We’ve already given in, given in!

Already given in, given in!

Already given in

But we’re never giving in!

There is no god who can hear you, just a sky full of stars!

The same stars you will be wishing on

When death comes to call on us

Call on us

Waarom ademen we zelfs, als de enige reden om te bestaan?

Is om naar de hemel te staren en mijn handen in elkaar te steken?

Waarom ben ik dan zelfs hier, om een ​​mythe te dienen?

En deze lasten op mijn borst dragen?

Terwijl het instort en de vrije wil plaatsmaakt

Tot de schuld van verloren en verkeerd geïnterpreteerde verzen

Ik zie de logica niet in om op mijn knieën te vallen

Waar is de logica?

Er is geen logica!

Ik was verblind en ingewijd

In een wereld die geen betekenis heeft

Geen basis voor overtuiging

En nu vragen ze zich af waarom ik ziedend ben

Ik zal dit in hun gezicht spuwen en hun valse voorwendselen verbranden!

Waarop ze staan, de preekstoel die onze jeugd begraaft

Onder de getijden van eeltig zand

Geen ruimte om te ademen!

Geen ruimte om te ademen

In de kamers van je schuld

Onder een kruis en duivelsblik

Terwijl je zit te wachten om te sterven

Er zal geen god zijn in de koude nachtelijke hemel

Er is geen god die je kan horen

Er is geen god die het begrijpt

Wie begrijpt?

Spijt achtervolgt ons te vaak, keer op keer

Soms lijkt het zo hopeloos, maar we kunnen niet toegeven

Wanneer al onze beste beslissingen bewijzen dat we het bij het verkeerde eind hebben

En wanneer, we wachten alleen op afscheid

We hebben al toegegeven, toegegeven!

Reeds toegegeven, toegegeven!

Reeds ingeleverd!

We hebben al toegegeven, toegegeven!

Reeds toegegeven, toegegeven!

Reeds toegegeven

Maar we geven nooit toe!

Er is geen god die je kan horen, alleen een hemel vol sterren!

Dezelfde sterren die je zou wensen

Als de dood ons komt aanroepen

Bel ons