F.M.L. - The Amity Affliction

There are parts of me,

That have been lost at sea,

I feel a constant pain, into eternity.

Walk with my head downlow,

Into calamity,

With arms out streched,

Will someone, someone, someone save me?

I am a sinking ship,

I am the anchor’s deep,

Sent to the ocean floor,

In an eternal sleep.

My heart is heavy, stone.

My body, brittle bones.

My mind, an endless storm,

Out in the cold unknown.

Cause I’ve got to find my light again,

My heart is beating fast,

When will this ever end?

Can I find my way back home again?

This road I travel on,

It never seems to end.

I ain’t a hollow shell no more,

I’m at the ocean floor, I’m at the ocean floor.

Oh.

My lungs are screaming out,

I am a sinking ship,

I am the anchor’s deep,

Sent to the ocean floor,

In an eternal sleep.

My heart is heavy, stone.

My body, brittle bones.

My mind, an endless storm.

Out in the cold unknown.

Cause I’ve got to find my light again,

My heart is beating fast,

When will this ever end?

Can I find my way back home again?

This road I travel on,

It never seems to end.

And once again you get back,

And you rescued me,

And I promised you that,

I promised you that I’d melt.

Oh.

Life is a failing questioning,

And this is thanks to you my friend.

Cause I’ve got to find my light again,

My heart is beating fast,

When will this ever end?

Can I find my way back home again?

This road I travel on,

It never seems to end.

Cause I’ve got to find my light again,

My heart is beating fast,

When will this ever end?

Can I find my way back home again?

This road I travel on,

It never seems to end.

Er zijn delen van mij,

die op zee verloren zijn gegaan,

Ik voel een constante pijn, tot in de eeuwigheid.

Loop met mijn hoofd naar beneden,

in rampspoed,

Met uitgestrekte armen,

Zal iemand, iemand, iemand mij redden?

Ik ben een zinkend schip,

Ik ben de diepte van het anker,

Verzonden naar de oceaanbodem,

In een eeuwige slaap.

Mijn hart is zwaar, steen.

Mijn lichaam, broze botten.

Mijn geest, een eindeloze storm,

In de kou onbekend.

Want ik moet mijn licht weer vinden,

Mijn hart klopt snel,

Wanneer zal dit ooit eindigen?

Kan ik de weg terug naar huis vinden?

Deze weg waar ik op reis,

Het lijkt nooit te eindigen.

Ik ben geen holle schelp meer,

Ik ben op de oceaanbodem, ik ben op de oceaanbodem.

Oh.

Mijn longen schreeuwen het uit,

Ik ben een zinkend schip,

Ik ben de diepte van het anker,

Verzonden naar de oceaanbodem,

In een eeuwige slaap.

Mijn hart is zwaar, steen.

Mijn lichaam, broze botten.

Mijn geest, een eindeloze storm.

In de kou onbekend.

Want ik moet mijn licht weer vinden,

Mijn hart klopt snel,

Wanneer zal dit ooit eindigen?

Kan ik de weg terug naar huis vinden?

Deze weg waar ik op reis,

Het lijkt nooit te eindigen.

En weer kom je terug,

En je hebt me gered,

En ik heb je beloofd dat,

Ik heb je beloofd dat ik zou smelten.

Oh.

Het leven is een falende vraagstelling,

En dit is te danken aan jou, mijn vriend.

Want ik moet mijn licht weer vinden,

Mijn hart klopt snel,

Wanneer zal dit ooit eindigen?

Kan ik de weg terug naar huis vinden?

Deze weg waar ik op reis,

Het lijkt nooit te eindigen.

Want ik moet mijn licht weer vinden,

Mijn hart klopt snel,

Wanneer zal dit ooit eindigen?

Kan ik de weg terug naar huis vinden?

Deze weg waar ik op reis,

Het lijkt nooit te eindigen.