Anchors - The Amity Affliction

I have so many anchors

So many, so many

So many anchors

Far too many to be sailing on these seas

They’re pulling me under

And I just want to be freed

But I’m just drowning and clasping

To the tinder and twine

Not the firm planks and rope

That I know to be mine

That I know to be mine

I have so many anchors

Bound to my feet

It feels like I’ll forever be bound

To the bottom of these seas

Will you hear nothing I say

As the tide just sweeps and sways

As the anchors that bind me

Just rust and decay

As I tear my flesh from bone

As I scream out to the sky

When will I find my way home?

There are sirens watching me

And they whisper and smile to me

And I’m screaming out to them

Please take these anchors from my feet

OH

I see the moon up above

I’ve failed my hope

I’ve thrown out my love

I still want to live

I still want to hope

I still want to give

I still want to grow

I was dead and gone

I was cold and alone

I was weighed down and buried

When will I find my way home?

Will you hear nothing I say

As the tide just sweeps and sways

As the anchors that bind me

Just rust and decay

As I tear my flesh from bone

As I scream out to the sky

When will I find my way home?

Let’s get it

When will I find my way home?

Will you hear nothing I say

As the tide just sweeps and sways

As the anchors that bind me

Just rust and decay

As I tear my flesh from bone

As I scream out to the sky

When will I find my way home?

As I tear my flesh from bone

As I scream out toward the sky

When will I find my way home?

Ik heb zoveel ankers

Zo veel, zo veel

Zoveel ankers

Veel te veel om op deze zeeën te zeilen

Ze trekken me onder

En ik wil gewoon bevrijd worden

Maar ik ben gewoon aan het verdrinken en vastgrijpen

Naar de tondel en touw

Niet de stevige planken en touw

waarvan ik weet dat het van mij is

waarvan ik weet dat het van mij is

Ik heb zoveel ankers

Gebonden aan mijn voeten

Het voelt alsof ik voor altijd gebonden zal zijn

Naar de bodem van deze zeeën

Hoor je niets, zeg ik?

Terwijl het tij maar zwaait en zwaait

Als de ankers die me binden

Gewoon roest en verval

Terwijl ik mijn vlees van bot scheur

Terwijl ik naar de hemel schreeuw

Wanneer vind ik mijn weg naar huis?

Er zijn sirenes die naar me kijken

En ze fluisteren en glimlachen naar me

En ik schreeuw het uit naar hen

Neem deze ankers alstublieft van mijn voeten

OH

Ik zie de maan hierboven

Ik heb mijn hoop gefaald

Ik heb mijn liefde weggegooid

Ik wil nog steeds leven

Ik wil nog steeds hopen

Ik wil nog steeds geven

Ik wil nog steeds groeien

Ik was dood en weg

Ik had het koud en alleen

Ik werd gebukt en begraven

Wanneer vind ik mijn weg naar huis?

Hoor je niets, zeg ik?

Terwijl het tij maar zwaait en zwaait

Als de ankers die me binden

Gewoon roest en verval

Terwijl ik mijn vlees van bot scheur

Terwijl ik naar de hemel schreeuw

Wanneer vind ik mijn weg naar huis?

Laten we het gaan halen

Wanneer vind ik mijn weg naar huis?

Hoor je niets, zeg ik?

Terwijl het tij maar zwaait en zwaait

Als de ankers die me binden

Gewoon roest en verval

Terwijl ik mijn vlees van bot scheur

Terwijl ik naar de hemel schreeuw

Wanneer vind ik mijn weg naar huis?

Terwijl ik mijn vlees van bot scheur

Terwijl ik naar de hemel schreeuw

Wanneer vind ik mijn weg naar huis?