The Tell-Tale Heart - The Alan Parsons Project

You should have seen him

Lying alone in helpless silence in the night

You should have seen him

You would have seen his eye reflecting in the light

So for the old man

Ashes to ashes, earth to earth and dust to dust

No one will see me

No one with guilt to share, no secret soul to trust

And he won’t be found at all

Not a trace to mark his fall

Nor a stain upon the wall

Louder and louder

Till I could tell the sound was not within my ears

You should have seen me

You would have seen my eyes grow white and cold with fear

Heard all the things in Heaven and Earth

I’ve seen many things in Hell

But his vulture’s eye of a cold pale blue

Is the eye if the Devil himself

Take me away now

But let the silence drown the beating of his heart

I can’t go on

Let me be free from wretched sea that I can not see

Please let me be free

Je had hem moeten zien

Alleen liggend in hulpeloze stilte in de nacht

Je had hem moeten zien

Je zou zijn oog hebben zien weerkaatsen in het licht

Dus voor de oude man

As tot as, aarde tot aarde en stof tot stof

Niemand zal me zien

Niemand met schuldgevoelens om te delen, geen geheime ziel om te vertrouwen

En hij wordt helemaal niet gevonden

Geen spoor om zijn val te markeren

Noch een vlek op de muur

Luider en luider

Tot ik kon zien dat het geluid niet in mijn oren was

Je had me moeten zien

Je zou mijn ogen wit en koud zien worden van angst

Hoorde alle dingen in hemel en aarde

Ik heb veel dingen gezien in Hell

Maar het oog van zijn gier van een koud bleekblauw

Is het oog als de duivel zelf?

Neem me nu mee

Maar laat de stilte het kloppen van zijn hart verdrinken

Ik kan niet verder

Laat me vrij zijn van de ellendige zee die ik niet kan zien

Laat me alsjeblieft vrij zijn