Tears Of The Bereaved - The 11Th Hour

Ed:

And so she finds herself alone

Dark thoughts by the grey tombstone

Far from the grieving crowd,

she sighs

«Prelude thine hour of misery»

Rogga:

Be reverent as the spirts mourn

The sadness of the ones forlorn

Their sorrow lingers, like brume

In deep bereavement, consumed

Ed:

She treads the gravel every day

To wipe the stone,

throw dead flowers away

Her pain is felt by all

in the ground

As it seeps into the soil

moribound

Rogga:

They come to shed their tears

For the loved ones buried here

Their woe is raw and deep

Sustains us while we sleep

Enduring wind and rain

To spill perpetual pain

Unspoken bond is forged

A million tears regorged

They come to revel in grief

To question their beliefs

Beneath the bones and dirt

We slither aroused in mirth

Now hollowed out inside

The mourners tears are cried

Another day has pased

The wailing ends at last

For now…

Ed:

En dus is ze alleen

Donkere gedachten bij de grijze grafsteen

Ver van de rouwende menigte,

ze zucht

«Voorspel uw uur van ellende»

Rogge:

Wees eerbiedig als de geesten rouwen

Het verdriet van degenen die verloren zijn

Hun verdriet blijft hangen, als brume

In diepe rouw, verteerd

Ed:

Ze betreedt het grind elke dag

Om de steen af ​​te vegen,

gooi dode bloemen weg

Haar pijn wordt door iedereen gevoeld

in de grond

Terwijl het in de grond sijpelt

stervende

Rogge:

Ze komen om hun tranen te vergieten

Voor de dierbaren die hier begraven zijn

Hun wee is rauw en diep

Ondersteunt ons terwijl we slapen

Wind en regen verdragen

Om eeuwige pijn te morsen

Onuitgesproken band is gesmeed

Een miljoen tranen gevloeid

Ze komen om te genieten van verdriet

Om hun overtuigingen in twijfel te trekken

Onder de botten en het vuil

We glijden opgewonden van vreugde

Nu uitgehold van binnen

De tranen van de rouwenden zijn gehuild

Er is weer een dag voorbij

Het gejammer eindigt eindelijk

Voor nu…