Atonement - The 11Th Hour

I kneel in the damp soil

Your stone’s so cold

I long to hear your voice

Can’t remember

My hands fold as in payer

Why in hell am I here?

No forgiveness for an old fool

Least of all from you

Speak to me in my head

Speak to me from the dead

Forgive me for what I’ve done wrong

I’ve lived with this burden of grief-

-for far too long

How long have I been sitting here?

My knees are stiff and it’s dark and cold

Was that really your voice or just my brain

Playing tricks on me?

The words echo in the raven’s scream

… Not me… It’s not me… wrong place, wrong time

… She wait’s… It’s her… you need to find

Never seen this house before

A withered wreath on the door

I know who’s inside

You showed me…

Her eyes fill with tears

I try to speak… no air

My lungs burn in my chest

As I wheeze my last request

Speak to my, before I’m dead

Know that I never meant to make you sad

The years that we wasted won’t return

But please grant me peace-

— though I know I deserve to burn

Ik kniel in de vochtige grond

Je steen is zo koud

Ik verlang ernaar om je stem te horen

Kan het me niet herinneren

Mijn handen folden als in betaler

Waarom ben ik hier in godsnaam?

Geen vergiffenis voor een oude dwaas

En vooral van jou

Praat tegen me in mijn hoofd

Spreek tot mij vanuit de dood

Vergeef me wat ik verkeerd heb gedaan

Ik heb geleefd met deze last van verdriet-

-voor veel te lang

Hoe lang zit ik hier al?

Mijn knieën zijn stijf en het is donker en koud

Was dat echt jouw stem of gewoon mijn brein?

Trucs met me uithalen?

De woorden weerklinken in de schreeuw van de raaf

... Ik niet ... Ik ben het niet ... verkeerde plaats, verkeerde tijd

... Ze wacht ... Zij is het ... je moet vinden

Nooit eerder dit huis gezien

Een verdorde krans op de deur

Ik weet wie er binnen is

Jij liet me zien…

Haar ogen vullen zich met tranen

Ik probeer te spreken... geen lucht

Mijn longen branden in mijn borst

Terwijl ik mijn laatste verzoek piep

Praat met mijn, voordat ik dood ben

Weet dat het nooit mijn bedoeling was om je verdrietig te maken

De jaren die we hebben verspild, komen niet meer terug

Maar geef me alsjeblieft vrede-

— hoewel ik weet dat ik het verdien om te branden