Rien - Têtes Raides

C’est une rue féconde

Assise là sur le monde

Fumant tes heures

Un bout de silence il t’harangue

Tous les passants se demandent

Si t’es pas morte

Bien sûr tu n’me vois pas

Bien sûr tu ne bouges pas

C’est une ville en pleurs

Qui court après ses heures

Pourquoi tu trembles?

Il est dix heures…

C’est un jour de carnaval

Enlisé dans ton égal

Buvant tes heures

L’odeur des couleurs de la transe

Regarde, ils se font la danse

Toi sur ta plaine

Le poteau de moisissure

Le vent secoue ta tonsure

C’est un troupeau joyeux

Et malgré les envieux

Veulent te pendre

Il est dix heures…

Les quelques doigts

Qui te restent

Greffés à ton corps que je presse

Comptant tes heures

Pour que s'écoule

Un peu sur ta peau

Pour un soupir s'écoule un sanglot

Au d’ssus d’une branche

Alors ne remet pas à plus tard

Et tu nous emmerdes avec tes histoires

C’est une ville en feu

Ah j’ai vu bouger ses yeux

Et volent les cendres

Quel doux plaisir

Dont il ne vient rien

C’est qu’il vient

Déjà quelque chose

Ce doux plaisir

Qui va et qui vient

Et c’est quelque chose et c’est rien

Et tu diras

Au fond du silence

Que lorsqu’il marche

On entend ses pas

Il est dix heures…

Het is een vruchtbare straat

Daar op de wereld zitten

Je uren roken

Een beetje stilte spreekt hij je toe

Elke voorbijganger vraagt ​​zich af

Als je niet dood bent

Natuurlijk zie je me niet

Natuurlijk beweeg je niet

Het is een stad in tranen

Wie rent na zijn uren

Waarom beef je?

Het is tien uur…

Het is een carnavalsdag

Vast in je gelijke

Je uren drinken

De geur van trancekleuren

Kijk, ze dansen

Jij op je vlakte

De vormpool

De wind schudt je tonsuur

Het is een gelukkige kudde

En ondanks de jaloerse

wil je ophangen

Het is tien uur…

De paar vingers

Met wie blijf je achter?

Geënt op je lichaam dat ik druk

Je uren tellen

Om het te laten stromen

Een beetje op je huid

Voor een zucht vloeit een snik

Boven een tak

Dus stel het niet uit

En je maakt ons kwaad met je verhalen

Het is een stad in brand

Ah ik zag zijn ogen bewegen

En steel de as

Wat een zoet genoegen

Waar niets vandaan komt

Het komt eraan

al iets

Dit zoete plezier

Wie komt en gaat?

En het is iets en het is niets

En je zult zeggen

In de diepten van stilte

Dat als hij loopt

We horen zijn voetstappen

Het is tien uur…