Le Cabaret des nues - Têtes Raides

Au cabaret des nues

Sun a vu Moon nue

Comme, comme c’est étrange

Sun a rougi

Moon a fondu

Moon a fondu

Bien entendu

On n’revient jamais en avant

Il faut bien croire que derrière

On y retourne en tréchubant

La jambe en moins

Mais l’troisième oeil

C’ui qu’a du rimmel et d’la voix

Qui n’est pas là pour caresser

Le poil du sens quand la marée

M’a planté là comme un goémon

La mer enlace l’horizon

Au cabaret des nues

Sun a vu Moon nue

Comme, comme c’est étrange

Sun a rougi

Moon a fondu

Moon a fondu

Bien entendu

Ca prend le ciel à bras le vent

Et les pourquoi t’es v’nu comment

On s’le disait timidement

Timidement la rage aux dents

Le râtelier prêt à croquer

Tes douces lèvres démaquillées

Quand sur ton corps vint se lover

L’ombre des flammes du démon

La terre enlace l’horizon

J’irai flotter

Où se noient les noyés

J’irai encore

Brûler quelques accords

D’accord encore

A s’en époumoner

Sur les guitares

Et les boîtes à soufflets

Et dans les nues du cabaret

Une dernière fois

Il brûlera mille planètes

Quand se faufilent les saisons

On a passé c'était si bon

Le ciel efface l’horizon

Au cabaret des nues

Sun a vu Moon nue

Comme, comme c’est étrange

Sun a rougi

Moon a fondu

Moon a fondu

Bien entendu

In het Cabaret des Nues

De zon zag de maan naakt

Zoals, hoe vreemd

zon bloosde

Maan is gesmolten

Maan is gesmolten

Natuurlijk

We gaan nooit meer terug

We moeten geloven dat achter

We strompelen terug

been minder

Maar het derde oog

Het heeft rimmel en stem

Wie is er niet om te strelen

Het haar van het gevoel bij het tij

Liet me daar achter als een zeewier

De zee omarmt de horizon

In het Cabaret des Nues

De zon zag de maan naakt

Zoals, hoe vreemd

zon bloosde

Maan is gesmolten

Maan is gesmolten

Natuurlijk

Het neemt de lucht bij de wind

En waarom kwam je hoe?

We zeiden het timide

verlegen kiespijn

Het rek klaar om te kraken

Jouw zachte schone lippen

Toen op je lichaam kwam om te rollen

De schaduw van de vlammen van de demon

De aarde omarmt de horizon

ik ga drijven

Waar de verdronken verdronken

ik zal weer gaan

Brand wat akkoorden

Oke weer

Om meegesleept te worden

op de gitaren

En de balgdozen

En in de wolken van het cabaret

Een laatste keer

Hij zal duizend planeten verbranden

Als de seizoenen voorbij glippen

We brachten het voelde zo goed

De lucht vervaagt de horizon

In het Cabaret des Nues

De zon zag de maan naakt

Zoals, hoe vreemd

zon bloosde

Maan is gesmolten

Maan is gesmolten

Natuurlijk