Retour de Rigodon - Têtes Raides

J’attends qu’on m’parle du temps de jour

J’attends qu’on me parle des vautours

Les mots qui collent à la gueule

Comme le goudron colle aux poumons

Pour la Marie ou pour sa sœur

Je n’lui offrirai pas de fleur

Et pour sauver la Mathilda

Je f’rai appel à Barbara

Tous les forcenés harmoniques

Les chants séculaires que l’on traîne

Monté comme dans un festival

Comme le soldat colle au combat

Les mots d’amour du grand frisé

Qui nous brûlent encore le bas ventre

Alors pour s’passer de tout ça

Y a qu’un moyen et c’est pour ça que

Lundi je fais le do

Mardi je fais le ré

Mercredi j’fais le mi

Jeudi je fais le fa

Vendredi j’fais le sol

Sam’di je fais le la

Dimanche je fais le si

Do ré mi fa sol la si

Comme disait mon grand-père

Qui f’sait d’la pipe à eau

D’la pipe à eau sur son radeau

En gueulant dans les airs

C’est con d'être un vieux solitaire

Pleurer un peu pour pas être fou

J’attends qu’le jour s’ra plus compté

Comme au passage de notre enfance

Des airs qui nous collent au cerveau

Comme les amants s’collent à la peau

J’aurais aimé au moins une fois

Ne pas entendre sonner le la

Mais on y retourne toujours

Et l’on revient se planter là

Lundi j’fais la tonique

Mardi je suis tonique

Mercredi j’fus médiante

Jeudi sous dominante

Vendredi j’dominante

Sam’di je suis pas là

Dimanche elle est sensible

C’est pas demain qu’on arrivera

A nous faire oublier tout ça

Faudra en brûler des violons

Et des archives et des grands-pères

Des presbytères et des oignons

Pour nous faire oublier tout ça

Faudra vraiment s’remuer l’cul

Est-ce que l’on voit dans les images

Nos sourires de généraux

Les chansons suffiront pas

A faire remuer les trépassés

Mais elle est belle mélodie

Elle a le for d’une putain

Elle sourit mélodie

Et y a le jour qui vient

Ik wacht tot iemand me vertelt hoe laat het is

Ik wacht om te horen over de gieren

De woorden die in de mond blijven plakken

Zoals teer aan de longen plakt

Voor Mary of voor haar zus

Ik geef haar geen bloem

En om de Mathilda te redden

Ik zal een beroep doen op Barbara

Alle harmonische gekken

De seculiere liedjes die we slepen

Gemonteerd als op een festival

Terwijl de soldaat vasthoudt aan het gevecht

Woorden van liefde van de Big Curly

Die nog steeds onze buik branden

Dus om het zonder dat alles te doen

Er is maar één manier en daarom

Maandag doe ik de do

Dinsdag doe ik de re

Woensdag doe ik de mi

Donderdag doe ik de fa

Vrijdag doe ik de grond

Zaterdag doe ik de de

Zondag doe ik de if

Do re mi fa sol la si

Zoals mijn grootvader altijd zei

Wie kent de waterleiding

Van de waterpijp op zijn vlot

Schreeuwen in de lucht

Het is stom om een ​​oude eenzaam te zijn

Huil een beetje om niet boos te zijn

Ik wacht tot de dag wordt geteld

Zoals in de passage van onze kindertijd

Deuntjes die in onze hersenen blijven hangen

Terwijl de geliefden zich aan de huid houden

Ik wens ten minste één keer

Hoor de A niet rinkelen

Maar we gaan altijd terug

En we komen terug om daar te staan

Maandag doe ik de tonic

Dinsdag ben ik afgetraind

Woensdag was ik mediat

Donderdag onder dominant

Vrijdag ik dominant

Zaterdag ben ik er niet

Zondag is ze gevoelig

Het is niet morgen dat we aankomen

Om ons alles te laten vergeten

Zal wat violen moeten verbranden

En archieven en grootvaders

Pastories en uien

Om ons alles te laten vergeten

Je zult echt met je reet moeten schudden

Zie je op de foto's

Onze glimlach van generaals

De liedjes zullen niet genoeg zijn

Om de overledenen wakker te schudden

Maar ze is een mooie melodie

Ze heeft het lef van een hoer

Ze lacht melodie

En daar is de komende dag