Postulat - Têtes Raides

J’ai rendu mon âme au temps

Là où cette fontaine s'écoule

A poussé une rose

Elle est née de ton corps

Qui un jour s’y noya

Tu as bercé les mille pleurs

O la Jeannette et tes fagots

Pesants d’histoires

Dans ta chaleur épaisse

Pour répartir au galop

Il a couru par dessus tout

Sans se dire rien juste ça

La terre se noie

Les enfants s’entassent

Mais le blé sent bon

Nous on veut toucher l’azur

Plus haut encore des yeux

La rose nous suit

Sa tige s’allonge

Nos corps ne tiendront pas

Vous allez rire de dépression

Dans l’air sénile ça souffle

Vos râles désirs

Tranchent les nuages

Et déferlent du pain sec

Ils ont repris leur âme à Dieu

Là où cette fontaine s'écoule

Le sang noir d’une rose

Un joli miroir

On ne reparla plus jamais d’eux

C’est l’histoire

Qui raconte à l’histoire

Montrez-moi votre chapeau

Et la belle la fougasse

Lui répond merci bravo

Ik gaf mijn ziel aan de tijd

Waar deze fontein stroomt

Een roos gekiemd

Ze is uit jouw lichaam geboren

Wie is daar op een dag verdronken?

Je hebt de duizend tranen gewiegd

O Jeannette en je flikkertjes

Weegverhalen

In je dikke hitte

In galop uitdelen

Hij liep over alles heen

Zonder ook maar iets te zeggen

De aarde verdrinkt

De kinderen stapelen zich op

Maar de tarwe ruikt lekker

We willen het azuur aanraken

Ogen nog hoger

De roos volgt ons

De stengel is langwerpig

Ons lichaam houdt het niet vol

Je lacht uit een depressie

In de seniele lucht waait het

Je verlangens kreunen

Snijd de wolken

En droog brood

Ze brachten hun ziel terug naar God

Waar deze fontein stroomt

Het zwarte bloed van een roos

Een mooie spiegel

Er zal nooit meer over hen worden gesproken

Het is geschiedenis

Wie vertelt het verhaal?

laat me je hoed zien

En de mooie fougasse

Beantwoord hem dankjewel bravo