La Biffe - Têtes Raides

Un interrupteur

Un fer en vapeur

Une mousse en carton

Et c’est le Rubicon

Une fleur à tes yeux

Un sourire en l’air

Mon amour délétère

Du ciel gris pour les vieux

Et un trottoir en bois

Posé sur le dorsal

Fallait qu’on y soit

Et même si ça fait mal

Et le rire en aval

Tiré en aval

Une pierre à la tête

Une ville apeurée

Un gars qui savait pas

Que les eaux sont en partance

Un fusil à plomb

Une chanson dans les cours

Puisque rien est tout bas

Jouer au roi d’la nouba

Et un rideau en fer

Et des pleurs en papier

Du faux et du semblant

Et tout ça c’est ma nature

Vous voulez du mistral

Et des pierres en métal

Ça ne sera jamais trop

De brûler des saisons

Les écluses et le temps

Et l'épicier du coin

Où vient s’achalander

Les gens de mon quartier

Alors je fis faillite

Je n’vendais que du papier

Un interrupteur

Un fer en vapeur

Une mousse en carton

Et c’est le Rubicon

Une fleur à tes yeux

Un trottoir en bois

Une ville apeurée

Puisque rien est tout bas

Et le clocher qui fait l’heure

Une rive en déserté

Le corps que je passais

Je suis le ferrailleur

Een knop

Een stoomstrijkijzer

Een kartonnen schuim

En dit is de Rubicon

Een bloem in je ogen

Een lach in de lucht

Mijn verderfelijke liefde

Grijze luchten voor de oude

En een houten stoep

Liggend op de rug

We moesten erbij zijn

En ook al doet het pijn

En gelach stroomafwaarts

Stroomafwaarts getrokken

Een steen in het hoofd

Een bange stad

Een man die het niet wist

Dat de wateren vertrekken

Een kogelgeweer

Een liedje in de klas

Aangezien er niets aan de hand is

Speel koning van de nouba

En een ijzeren gordijn

En papieren tranen

Nep en schijn

En het is allemaal mijn natuur

Wil je mistral

En metalen stenen

Het zal nooit teveel zijn

Om seizoenen te branden

Sloten en tijd

En de kruidenier op de hoek

Waar komt het?

Mensen in mijn buurt

Dus ik ging failliet

Ik verkocht alleen papier

Een knop

Een stoomstrijkijzer

Een kartonnen schuim

En dit is de Rubicon

Een bloem in je ogen

Een houten stoep

Een bange stad

Aangezien er niets aan de hand is

En de toren die de tijd aangeeft

Een verlaten kust

Het lichaam dat ik passeerde

Ik ben de autokerkhof