Ginette - Têtes Raides

La mer ça n’s’invente pas

Et nous on crève à rester là

Et le funambule beau qu’il est

Marchant sur son fil

Charles il disait l’albatros

Il en est mort

A marcher sur la terre

Mais c’est pas fini

On va continuer

A voler dans les airs

Et les supermarchés

Pour nous donner l’air

De ne pas rien faire

Et pour manger

On va s’aimer encore et encore

Pendant des années

J'étais là moi monsieur

Sinon on sait pas trop c’qu’il faut faire

Et là y a la Ginette qui valse en guinguette

Qu’a toujours un verre d’avance

Des fois qu’on ferme la dernière porte

Faut s’enivrer quoi qu’il arrive

Et puis rêver et faire la fête

C’est des musiciens sur des tréteaux

Tôt ou tard ça va s'écrouler

Mais leur histoire on s’en fout

Ginette continue à tourner

Sur cet air de ferraille et de verres cassés

Allez Ginette…

La mer ça n’s’invente pas

Et nous on crève à rester là

Et c’est tout

De zee kan niet worden uitgevonden

En we gaan dood terwijl we daar staan

En de knappe koorddanser die hij is

Lopen op zijn draad

Charles zei hij de albatros

Hij stierf eraan

Om de aarde te bewandelen

Maar het is nog niet voorbij

Wij zullen doorgaan

Om door de lucht te vliegen

en supermarkten

Om ons te laten kijken

Niets doen

En om te eten

We zullen steeds weer van elkaar houden

Voor jaren

ik was er meneer

Anders weten we echt niet wat we moeten doen

En er is Ginette die walst in een guinguette

Altijd één drankje vooruit

Soms sluiten we de laatste deur

Moet dronken worden, wat er ook gebeurt

En dan dromen en feesten

Het zijn muzikanten op schragen

Vroeg of laat gaat het stuk

Maar hun verhaal wat maakt het uit

Ginette blijft draaien

Op dat deuntje van rotzooi en kapotte glazen

Kom op Ginette...

De zee kan niet worden uitgevonden

En we gaan dood terwijl we daar staan

En dat is alles