Écris moi - Têtes Raides

Les cigarettes se consument sous la lune

Le cabestan hissant

Le fardeau des enclumes

Taille les plumes

Du sang jaillissant

Sur l’horizon engorgé sous la brume

Je m’acclimate

Aux saisons à trois pattes

Qui se bousculent

Pour quelques patates

Ça fait du bruit dans les ciels

Ça ne dit rien mis à part l'écume

La bave brune s'écoulant

Les écorces laissent la place

Écris-moi, crie-moi

Toi moi, crie-toi

Écris-moi toi crie pas comme ça

Toi quoi qu’t’as dans l’bas

Crie qu’t’as des fois froid dans toi

Crois-toi moi pas

Écris-moi toi une fois

Les hommes fous s'éclaboussent sous la rousse

L’or du croissant flottant

Sur la vague et la mousse

Qui taille douce

La branche plissant

Sous les images effritées de ta frimousse

Je décommunique

Et j’oublie cette musique

Qui me gargouille

Et me fait la nique

Ça fait du bruit dans les ciels

Ça crie des fois haut perché mais en douce

La lave brune s'écoulant

Si les mers meurent en déserts

Écris-moi, crie-moi

Toi moi, crie-toi

Écris-moi toi crie pas comme ça

Toi quoi qu’t’as dans l’bas

Crie qu’t’as des fois froid dans toi

Crois-toi moi pas

Écris-moi toi une fois

Moi qui avais tout vu qu’avais tout entendu

Un brin d’herbe me cachait la vue du monde

Mets du faux cil à tes cils et du tragie dans la comédie

Moyennant quelques secondes, ici bas

Sigaretten worden verbrand onder de maan

De hijskaapstander

De last van aambeelden

Trim de veren

stromend bloed

Aan de bewolkte horizon onder de mist

ik acclimatiseer

In de driepotige seizoenen

Wie zijn aan het verdringen?

Voor een paar aardappelen

Het maakt lawaai in de lucht

Het zegt niets anders dan het schuim

Het bruine slijm stroomt

De schillen geven mee

Schrijf me, schreeuw tegen me

Jij mij, schreeuw het uit

Schrijf me, schreeuw niet zo?

Wat heb je daar beneden?

Schreeuw dat je het soms koud hebt

geloof me niet

Schrijf me een keer

Gekke mannen spetteren onder roodharige

Drijvend halve maan goud

Op de golf en het schuim

wie kerft

De rimpelende tak

Onder de afbrokkelende beelden van je gezicht

ik verbreek de verbinding

En ik vergeet deze muziek

wie gorgelt naar mij

En maak me kwaad

Het maakt lawaai in de lucht

Het schreeuwt soms hoog maar zacht

Bruine lava stroomt

Als de zeeën sterven in woestijnen

Schrijf me, schreeuw tegen me

Jij mij, schreeuw het uit

Schrijf me, schreeuw niet zo?

Wat heb je daar beneden?

Schreeuw dat je het soms koud hebt

geloof me niet

Schrijf me een keer

Ik die het allemaal had gezien, had het allemaal gehoord

Een grasspriet verborg me voor het zicht op de wereld

Nep je wimpers en drama in komedie

Voor een paar seconden, hier beneden