Austerlitz - Têtes Raides

Entre Auterlitz et la Rapée

Y a un fossé mais le bitume

Sans quoi nos cœurs ne saigneraient pas

Entre les doigts tout se répand

Adieu les quais

Je t’aimais tant

Les fleurs de toi les pensées

Se noyaient dans l’ombre

Le pont du passé

Et jeter qui verra

Les bouts de papier

Les courants les tranchées

C’est la coterie de la voirie

Qui m’a permis de voir Rosie

Entre nos corps y avait pas rien

Et suspendus les bras vers le ciel

Sans quoi des cheveux t’en aurais pas

Entre les doigts tout se répand

Adieu Rosie

Je t’aimais tant

Les pleurs de toi ont passé

Se noyer dans Londres

Le pont des baisers

Et puis y a le pont de nos rêves

Et y a le pont des pompiers

Et y a le pom

Et le pom pom pom

Entre les chiards et les vieillards

Entre le temps qui nous est dû

Tu sais là où les cœurs saignent tant

Entre les gens on s’aime pas bien

Adieu les gens

Je pars content

Tussen Auterlitz en La Rapée

Er is een opening, maar het bitumen

Anders zouden onze harten niet bloeden

Tussen de vingers verspreidt alles zich

Afscheid van de dokken

ik hield zo veel van je

De bloemen van je viooltjes

Waren aan het verdrinken in de schaduw

De brug van het verleden

En gooi weg wie zal zien

De stukjes papier

De stromingen de loopgraven

Dit is de kliek van de snelwegen

Van wie mocht ik Rosie zien?

Tussen onze lichamen was er niets

En hang je armen naar de hemel

Anders had je geen haar

Tussen de vingers verspreidt alles zich

Vaarwel Rosie

ik hield zo veel van je

Je huilen is voorbij

Verdrinken in Londen

De Brug der Kussen

En dan is daar de brug van onze dromen

En daar is de vuurbrug

En daar is de pom

En de pom pom pom

Tussen de klootzakken en de oude mannen

Tussen de tijd die ons toekomt

Je weet waar harten bloeden dus

Tussen mensen vinden we elkaar niet zo aardig

vaarwel mensen

Ik vertrek blij