Мы не одни - Теория

Плакала девочка, дитя человечества,

Плакала ветром на карте миров.

Плакала девочка за наше отрочество,

Дитя человека глазами отцов.

Признание вверено в глубокую, странную

Сказку мечты о вечной судьбе.

Плакала девочка о нашей обители,

Смывая зрачки в одинокой реке.

Мы не одни,

Гладит чистое море,

Мы не одни,

Руки греют Земли.

Мы не одни,

С нами вечное горе,

Мы не свои

Видим сладкие сны.

Но мы не одни

С нами чистое море,

Мы не одни…

Плакала девочка болью расколотых,

Своими руками искалечены мы,

Плакала девочка от святого незнания,

От красных намеков закатов войны.

Плакали дети, зачатые без вести,

Стойкие мы и слезы в глазах

Высохли камнем за камнем укрытые,

Плачут лишь дети, вскрывая наш страх.

Мы не одни

Не бойтесь незнания,

Мы не одни,

Одиноки без глаз.

Сонную кровь разбавляет

Признание

Чистых детей

О заполненных нас.

Мы не одни,

Гладит чистое море,

Мы не одни.

Huilend meisje, kind van de mensheid,

Huilde met de wind op de kaart van de werelden.

Het meisje huilde om onze puberteit,

Het kind van de mens door de ogen van de vaders.

Erkenning toevertrouwd aan een diepe, vreemde

Een sprookjesachtige droom van het eeuwige lot.

Het meisje huilde om ons klooster,

De pupillen wegspoelen in een eenzame rivier.

We zijn niet alleen,

De heldere zee strelen

We zijn niet alleen,

Handen verwarmen de aarde.

We zijn niet alleen,

Eeuwig verdriet is bij ons,

We zijn niet van onszelf

We zien zoete dromen.

Maar we zijn niet alleen

De heldere zee is bij ons,

We zijn niet alleen…

Het meisje huilde van de pijn van de splitsing,

Met onze eigen handen zijn we kreupel,

Het meisje huilde van heilige onwetendheid,

Van de rode hints van de zonsondergangen van de oorlog.

Huilende kinderen, verwekt zonder een spoor achter te laten,

We zijn volhardend en tranen in onze ogen

Opgedroogde steen na steen bedekt,

Alleen kinderen huilen en onthullen onze angst.

We zijn niet alleen

Wees niet bang voor onwetendheid

We zijn niet alleen,

Alleen zonder ogen.

Slaperig bloed verdunt

Bekentenis

schone kinderen

Ongeveer vulde ons.

We zijn niet alleen,

De heldere zee strelen

We zijn niet alleen.