nevrozumun zindanı - Teoman

«Hey, kim var orda?» diye bağırdı adam\nBen çiçekleri koklarken\n«Kimsin sen?» dedi\nDedim «Kimim? Ah, bi' bilsem»\nCılız sesler içinde hiçbi' şey\nDüşmüyo' gerçeğin payına\nZaten gerçekten bana ne?\nKeşke hakikati bilsem\nKötü bi' şey olacak\nEli kulağında\nUmutsuzluk her yanımda\nBastım kanıma Xanax, Prozac, Zyprexa\nTürbülansta huzursuzum\nİhtiyacım var bir vedaya\nBi' ayağım hep delilikte\nÖbür ayağım akılda\nNevrozumun zindanlarında\nNevrozumun zindanlarında\nKelimeler varyetesi\nKonuşuyoruz hepimiz boşa\nSuscam artık, hayatın bağırtısına\nTitriyodu gözbebeklerim\nGittim kumsala, kan işiyodu deniz\nBoğulmuş balıklar kendi kusmuklarında\nBen de boğuldum sigara dumanına\nAçıldı mesafe beynimle aramda\nBoş verdim dünyaya\nHep kasa kazanıyodu sonunda\nTürbülansta huzursuzum\nİhtiyacım var bir vedaya\nBi' ayağım hep delilikte\nÖbür ayağım akılda\nNevrozumun zindanlarında\nNevrozumun zindanlarında\nSaatli bombalar her yerde\nKelepçeler, domuz bağları\nBen kimim? Bi' kadavra, bi' soytarı\nCerahatler, iç hastalıkları\nBir sinir kriziyim ayaklı\nHer yerim tıkalı\nBi' potansiyel ziyanı\nİlk taşı atan sefiller\nRütbeleri de sökmüş\nBi' paçavrayım, yerle yeksan\nKoca medeniyet çöküyo' önümde\nGürültüyle\nKulaklarımı patlatıyo' fısıltısı bile\nFısıltısı bile\nSöyleyecek hiçbi' şeyim yok\nAma söylemek istiyorum yine de\nOynuyorum insanlarla, oynuyorum insanlarla\nSonra bağırıyorum boşluğa\nBağırıyorum boşluğa\nBoşluğa bağırıyorum, boşluğa\nTürbülansta huzursuzum\nİhtiyacım var bir vedaya\nBi' ayağım hep delilikte\nÖbür ayağım akılda\nNevrozumun zindanlarında\nNevrozumun zindanlarında\nNevrozumun zindanlarında\nNevrozumun zindanlarında