Сто лет назад - Тени свободы

Я ниже всех и вероятно слабей

И я конечно видал

В гробу всю их физкультуру

Узнать успел, на что мир делит людей

И где в нем место моей полезной кандидатуре.

И я сказал, что я возьму всех другим,

Что я скажу в микрофон, что сам мир их уже был дерьмовой идеей.

И заберу, все, что не дополучил

Через признание людей доказав, что я всех их сильнее

Я остался в войне, что прошла уже 100 лет назад

Я остался в войне, что прошла уже 100 лет назад

Где-то 100 лет назад

Я помню страх,

Как было трудно дышать,

Как были силы мечтать

И это было не вредно.

Я помню, как я ненавидел те дни,

Что пробегали в тени, больших, здоровых, заметных.

И я сказал, что я возьму всех другим,

Что я скажу в микрофон, что сам мир их уже был дерьмовой идеей.

И вот сейчас, мир также не возмутим,

И главный приз мой лишь факт, что вне этой вражды с ним я жить не умею,

Я устал от войны, что прошла уже 100 лет назад

Я устал от войны, что прошла уже 100 лет назад

Я устал от войны, что прошла уже 100 лет назад

Где-то 100 лет назад

Я избавил врагов от себя, и враги не грустят

Я остался в войне, что прошла уже 100 лет назад

Я остался в войне, что прошла уже 100 лет назад

Я остался в войне, что прошла уже 100 лет назад

Я остался в войне, что прошла уже 100 лет назад

Я остался в войне, что прошла уже 100 лет назад

Я остался в войне, что прошла уже 100 лет назад

Где-то 100 лет назад

Где-то 100 лет назад

Где-то 100 лет назад

Где-то 100 лет назад

Где-то 100 лет назад

Где-то 100 лет назад

Где-то 100 лет назад

Ik sta onder iedereen en waarschijnlijk zwakker

En natuurlijk deed ik dat

In de kist al hun lichamelijke opvoeding

Ik ben erin geslaagd om erachter te komen waar de wereld mensen in verdeelt

En waar is mijn nuttige kandidatuur daarin.

En ik zei dat ik iedereen zou nemen

Wat zal ik in de microfoon zeggen dat hun wereld zelf al een waardeloos idee was.

En ik zal alles nemen wat ik niet heb gekregen

Door de herkenning van mensen, bewijzend dat ik sterker ben dan zij allemaal

Ik bleef in een oorlog die al 100 jaar geleden was

Ik bleef in een oorlog die al 100 jaar geleden was

Ergens 100 jaar geleden

Ik herinner me de angst

Hoe moeilijk het was om te ademen

Hoe waren de krachten om te dromen?

En het was niet slecht.

Ik herinner me hoe ik die dagen haatte

Wat liep in de schaduw, groot, gezond, merkbaar.

En ik zei dat ik iedereen zou nemen

Wat zal ik in de microfoon zeggen dat hun wereld zelf al een waardeloos idee was.

En nu is de wereld ook niet verontwaardigd,

En mijn hoofdprijs is alleen het feit dat ik niet buiten deze vijandschap met hem kan leven,

Ik ben de oorlog die al 100 jaar geleden was beu

Ik ben de oorlog die al 100 jaar geleden was beu

Ik ben de oorlog die al 100 jaar geleden was beu

Ergens 100 jaar geleden

Ik bevrijd de vijanden van mezelf, en de vijanden zijn niet verdrietig

Ik bleef in een oorlog die al 100 jaar geleden was

Ik bleef in een oorlog die al 100 jaar geleden was

Ik bleef in een oorlog die al 100 jaar geleden was

Ik bleef in een oorlog die al 100 jaar geleden was

Ik bleef in een oorlog die al 100 jaar geleden was

Ik bleef in een oorlog die al 100 jaar geleden was

Ergens 100 jaar geleden

Ergens 100 jaar geleden

Ergens 100 jaar geleden

Ergens 100 jaar geleden

Ergens 100 jaar geleden

Ergens 100 jaar geleden

Ergens 100 jaar geleden