Faire is the Heaven - Tenebrae

Faire is the heaven where happy soules have place

In full enjoyment of felicitie;

Whence they do still behold the glorious face

Of the Divine, Eternall Majestie;

Yet farre more faire be those bright Cherubins

Which all with golden wings are overdight

And those eternall burning Seraphins

Which from their faces dart out fiery light;

Yet fairer than they both and much more bright

Be the Angels and Archangels

Which attend on God’s owne person without rest or end

These then in faire each other farre excelling

As to the Highest they approach more neare

Yet is that Highest farre beyond all telling

Fairer than all the rest which there appeare

Though all their beauties joynd together were;

How then can mortal tongue hope to expresse

The image of such endlesse perfectnesse?

Faire is de hemel waar gelukkige zielen een plek hebben

In volle vreugde van geluk;

Vanwaar ze nog steeds het glorieuze gezicht zien?

Van het Goddelijke, Eeuwige Majesteit;

Maar veel eerlijker zijn die heldere Cherubijnen

Die allemaal met gouden vleugels overdreven zijn

En die eeuwig brandende Seraphins

Die van hun gezichten vurig licht uitstralen;

Maar eerlijker dan beide en veel helderder

Wees de engelen en aartsengelen

Die aanwezig zijn op Gods eigen persoon zonder rust of einde?

Deze zijn dan in tegenspraak met elkaar uitstekend uit te blinken

Wat betreft de Hoogste naderen zij naderbij

Maar is dat hoogste ver voorbij alles te vertellen?

Eerlijker dan al de rest die er verschijnt

Hoewel al hun schoonheden samen waren;

Hoe kan een sterfelijke tong dan hopen te uiten?

Het beeld van zo'n eindeloze perfectheid?