The Long Day Closes - Tenebrae, Arthur Sullivan, Gabriel Crouch

No star is o’er the lake

Its pale watch keeping

The moon is half awake

Through gray mist creeping

The last red leaves fall round

The porch of roses

The clock hath ceased to sound

The long day closes

Sit by the silent hearth

In calm endeavour

To count the sounds of mirth

Now dumb for ever

Heed not how hope believes

And fate disposes:

Shadow is round the eaves

The long day closes

The lighted windows dim

Are fading slowly

The fire that was so trim

Now quivers lowly

Go to the dreamless bed

Where grief reposes;

Thy book of toil is read

The long day closes

Geen ster is o'er het meer

Zijn bleke wacht houden

De maan is half wakker

Door grijze mist kruipend

De laatste rode bladeren vallen rond

De veranda van rozen

De klok is niet meer   ...

De lange dag gaat ten einde

Ga bij de stille haard zitten

In kalme poging

Om de geluiden van vrolijkheid te tellen

Nu dom voor altijd

Let niet op hoe hoop gelooft

En het lot beschikt over:

Schaduw is rond de dakrand

De lange dag gaat ten einde

De verlichte ramen dimmen

vervagen langzaam

Het vuur dat zo klein was

Nu trilt nederig

Ga naar het droomloze bed

Waar verdriet rust;

Uw boek van zwoegen is gelezen

De lange dag gaat ten einde