Плюшевая истина игрушечной жизни - Ten Tonn Hammer

Время перемен настало в вашей жизни,

Новый день приносит новые мечты.

Новые проблемы и новые надежды,

Про старые забыли, — прошли.

В единый миг, как страшный вирус

Нагрянет тысяча бед.

Почему же, скажи на милость,

У тебя так всё время, у него нет?

Сложно мириться с потоком судьбы,

И иногда это бесит.

Время закричать посреди толпы

Надеюсь, меня кто-то услышит.

Живи без проблем, Вставай с колен…

Береги себя, Кричу тебе я Я мончича!

Я не могу замолчать

Я хочу закричать: «Где моя мончичиха?»

Всё как всегда!

Бред без конца.

Я кричу в никуда.

И в ответ… тихо

Вопрос, разве это легко

Не думать о прошлом, забыть про всё,

Что ты пережил, зная что будет,

Осознавая — всё идёт по кругу?

Те же проблемы, те же страданья,

Удары под пояс, ущерб моральный.

Хорошее не помнится, как плохое,

Это мина в конопляном поле.

Всё будет окей, если везёт.

Шаг — и всё пропадёт.

Так и жизнь теряет смысл,

Но ты от неё тоже зависим.

Я мончича!

Я не могу замолчать

Я хочу закричать: «Где моя мончичиха?»

Я знаю всё, я вуду-кукла жреца.

Я кричу в никуда.

И в ответ… тихо

Я мончича…

Я — игрушка в суровых руках.

Они не считают, что эта жизнь моя.

Вот же я.

Размытый смысл,

В голове та же мысль —

Мне нужна мончичиха, и только,

Но я забыт, я лежу на полке…

Один!

Запомни:

Жизнь — наркотик, привыкаешь,

В лучшем случае, даже торкает.

Потом, в итоге, приводит к смерти.

А я на полке, упёрся в стенку.

De tijd voor verandering is aangebroken in je leven,

Nieuwe dag brengt nieuwe dromen.

Nieuwe problemen en nieuwe hoop

Ze vergaten de oude, ze zijn geslaagd.

In een enkel moment, als een verschrikkelijk virus

Er zullen duizend problemen komen.

Waarom, bid vertel

Jij hebt het altijd, nietwaar?

Het is moeilijk om de stroom van het lot te verdragen,

En soms is het vervelend.

Tijd om te schreeuwen in het midden van de menigte

Ik hoop dat iemand me hoort.

Leef zonder problemen, sta op van je knieën...

Pas goed op jezelf, ik roep je toe, ik ben monchicha!

ik kan niet zwijgen

Ik wil schreeuwen: "Waar is mijn monchiha?"

Alles zoals gewoonlijk!

Brad zonder einde.

Ik schreeuw nergens.

En als reactie... stilletjes

De vraag is, is het gemakkelijk?

Denk niet aan het verleden, vergeet alles,

Wat heb je meegemaakt, wetend wat er gaat gebeuren,

Realiseren - alles gaat in een cirkel?

Dezelfde problemen, hetzelfde lijden,

Slag onder de riem, morele schade.

Goed wordt niet als slecht herinnerd,

Dit is een mijn in een hennepveld.

Alles komt goed als je geluk hebt.

Eén stap en alles is verloren.

Dus het leven verliest zijn zin

Maar je bent er ook van afhankelijk.

ik ben monchicha!

ik kan niet zwijgen

Ik wil schreeuwen: "Waar is mijn monchiha?"

Ik weet alles, ik ben een voodoo-priesterpop.

Ik schreeuw nergens.

En als reactie... stilletjes

ik ben monchicha...

Ik ben een speeltje in harde handen.

Ze denken niet dat dit leven van mij is.

Hier ben ik.

wazige betekenis,

Dezelfde gedachte in mijn hoofd -

Ik heb een monchichiha nodig, en alleen

Maar ik ben het vergeten, ik lig op een plank...

Een!

Onthouden:

Het leven is een drug, je went eraan

In het beste geval zelfs stokken.

Dan leidt het uiteindelijk tot de dood.

En ik sta op de plank, tegen de muur.