Вольницей в просинь ночей - Темнозорь

Если я, вдруг, молвить решусь,

Узнаешь ли песню мою в лязге последних войн?

Если я, вдруг, «вернись» прошепчу

В сумраке грозных дней, услышишь ли голос мой?

Услышишь ли ты,

Будешь ли ты навеки, навеки со мной?

Все мои помыслы будут с тобой, доколь не вернёшься ты,

И сердце моё, и очи мои будут всегда с тобой,

Всю жизнь отдаю я тебе…

Ты только вернись, родной…"

В эту синюю ночь сполна откричала ты…

Лишь высь…

Приносила ответ…

Жди меня…

Никогда…

Не вернусь…

Светлоокая…

Ночь…

Обручала…

Нас…

В час неурочный…

На вече том…

Барабанов войны…

Разлучала…

Дымом…

Росою…

Туманами…

Хмелем тех грёз…

Во слезах…

Твоих…

Верой твоей…

Моими ли ранами…

Звоном доспехов…

И битв…

Клинками Богов…

Обрывками клятв…

Под денницей…

Червлённых…

Щитов…

В грозовой…

Предзакатной…

Дали…

Дорогой войн и победы…

Идти…

Вольницей в просинь ночей

Вервью поверий уйти,

Где соснам январских мечей

Пропасть небес не испить.

Броситься птицей в рассвет

Ястребом стали и мглы,

Все песни земли и небес

Струнами молний воспеть.

Воплями тысяч смертей

Прослыть духом страшной молвы,

Волком опальных судеб

Ринуться в плач лебедей.

Хмелем распоротых вен

Тризну поить синевы,

На погребальном костре

Стать снегом звёздной зимы.

Кровью, сердцами клясться навек

Белою властью зимы

Встречать бесконечно далёкий рассвет

Дланью, вскинутой ввысь.

Молоту войн и рокоту гроз

Вольные рати верны,

Где ветром могучим из братины звёзд

Рунные стяги пьяны.

Als ik plotseling besluit te zeggen:

Herken je mijn lied in het gekletter van de laatste oorlogen?

Als ik plotseling "terugkom" fluister

In de schemering van verschrikkelijke dagen, zul je mijn stem horen?

zal je horen?

Zul je voor altijd bij me zijn, voor altijd?

Al mijn gedachten zullen bij je zijn tot je terugkeert,

En mijn hart en mijn ogen zullen altijd bij je zijn,

Ik geef mijn hele leven aan jou...

Je komt gewoon terug, lieverd... "

Op deze blauwe nacht schreeuwde je voluit...

Alleen hoogte...

Antwoord gekregen...

Wacht op mij…

Nooit…

Zal niet terugkomen…

Lichtogige…

Nacht…

verloofd…

Ons…

Op een vreemd uur...

Op die avond…

Oorlogsdrums...

Gescheiden…

Rook...

dauw…

De nevel...

We hopen die dromen...

In tranen...

Uw...

Door uw geloof...

Of het nu door mijn wonden...

Het geluid van pantsers...

En gevechten...

Bladen van de Goden...

Stukjes eden...

Onder de dag...

Scharlaken…

schilden…

Bij onweer...

Voor zonsondergang…

Dali...

Lieve oorlogen en overwinningen...

Gaan…

Freemen in het blauw van de nachten

Het touw van overtuigingen om te vertrekken,

Waar zijn de dennen van januari-zwaarden

De afgrond van de hemel kan niet gedronken worden.

Gooi een vogel in de dageraad

De duisternis is een havik geworden,

Alle liedjes van aarde en hemel

Zing met bliksemschichten.

Met het geschreeuw van duizend doden

Ga door voor de geest van een verschrikkelijk gerucht,

De wolf van het in ongenade gevallen lot

Haast je naar het huilen van zwanen.

Hop gescheurde aderen

Triznu om de blauwe te drinken,

Op de brandstapel

Word de sneeuw van een sterrenwinter.

Bloed, harten zweren voor altijd

Door de witte kracht van de winter

Om de oneindig verre dageraad te ontmoeten

Een hand opgestoken.

Hamer van oorlogen en gerommel van onweersbuien

Vrije ratis zijn waar,

Waar de machtige wind van de broer van de sterren

Runenbanners zijn dronken.