Камнем вниз - Татиша

Камнем вниз брошенная фраза невзначай

«Отпусти меня, молю»

Горечь непрошеная будет означать,

Что лечу одна на юг

Сколько ещё говорить,

Если это нам только вредит?

Новый приобретённый инстинкт — Промолчать и уйти

Господи, сколько машин в этом городе ярких витрин

Я хочу убежать — вот мой «911»

Мы устали вдвоём

Вновь журналы звонков

Ты листаешь в моём,

Но это не твоё дело.

Смех, увы, не спасёт

Жаль, что это не сон

Дым несу на балкон —

Хочу чтобы тлела

Камнем вниз брошенная фраза невзначай

«Отпусти меня, молю»

Горечь непрошеная будет означать,

Что лечу одна на юг

В нашем маленьком Токио разборки

Я прошу не кричи — все на нас смотрят

Вина вечно моя, инфа «сотка»

Давай выпьем вина, я с тобой чёкнусь

Ирония как острые ножи

Тупее нас только наши рамсы

Завязывай сочинять планы на жизнь

Давай не смеши

Тут только приземлишься и снова взлёт

Только полетишь тут же упадёшь

Жизнь — большой полигон испытаний

В чём прикол никогда не узнаем

Да, я люблю банальные истины

Они очень искренни

Но я конечно вслух не скажу всё это

Просто снова уеду..

Камнем вниз брошенная фраза невзначай

«Отпусти меня, молю»

Горечь непрошеная будет означать,

Что лечу одна на юг

Toevallig gegooid zinnetje weggegooid

"Laat me gaan, alsjeblieft"

Ongevraagde bitterheid zal betekenen:

Dat ik alleen naar het zuiden vlieg

Hoeveel meer te zeggen?

Als het ons alleen maar schaadt?

Nieuw verworven instinct - zwijg en loop weg

Heer, hoeveel auto's in deze stad met heldere etalages?

Ik wil wegrennen - hier is mijn 911

We zijn allebei moe

Oproeplogboeken opnieuw

Je bladert door de mijne

Maar dat zijn jouw zaken niet.

Lachen, helaas, zal niet redden

Jammer dat het geen droom is

Ik draag rook naar het balkon -

ik wil smeulen

Toevallig gegooid zinnetje weggegooid

"Laat me gaan, alsjeblieft"

Ongevraagde bitterheid zal betekenen:

Dat ik alleen naar het zuiden vlieg

In onze kleine confrontatie in Tokio

Ik vraag je niet te schreeuwen - iedereen kijkt naar ons

De fout is altijd de mijne, infa "weven"

Laten we wijn drinken, ik zal met je overleggen

Ironie is als scherpe messen

Alleen onze rammen zijn dommer dan wij

Stop met plannen maken voor het leven

Laten we niet lachen

Hier land je gewoon en vertrek je weer

Zodra je vliegt, val je meteen

Het leven is een grote proeftuin

Wat heeft het voor zin, we zullen het nooit weten

Ja, ik hou van banale waarheden

Ze zijn heel oprecht

Maar dat ga ik natuurlijk niet allemaal hardop zeggen.

ik ga gewoon weer weg..

Toevallig gegooid zinnetje weggegooid

"Laat me gaan, alsjeblieft"

Ongevraagde bitterheid zal betekenen:

Dat ik alleen naar het zuiden vlieg