Tus Horas Mágicas - Tan Bionica

Sueño con los días que bien pudiste regresar

De ese pasado tan accidental

La lluvia nos provoca lo habitual

Planta nostalgias automáticas

Viajo por los días que nacen de casualidad

Suena en la radio esa canción fatal

Mientras el cielo más sentimental

Escupe lluvias para amenazar

Que más quisiera que robar al pasado

Tus horas mágicas, tus cielos nublados

Pero tus ojos tienen todo el verano

No es tarde ni temprano, para más

Perdí la fe en esos ayeres que fuimos

Voy entendiendo mientras hago el camino

Mientras repito la palabra destino

Te traigo y me imagino, lo demás

Entro y salgo de horas de nervios y tranquilidad

Ninguna ausencia para lamentar

Y una oportunidad crepuscular

Para pensar adonde aterrizar

Sueño que regreso de donde nunca quise estar

Tarda la primavera en la ciudad

La vida nos devuelve un hola y chau

Y algunas almas que regresarán

Que más quisiera que robar al pasado

Tus horas mágicas, tus cielos nublados

Hoy tus ojos tienen todo el verano

No es tarde ni temprano, para más

Perdí la fe en esos ayeres que fuimos

Voy entendiendo mientras hago el camino

Mientras repito la palabra destino

Te traigo y me imagino, lo demás

Ik droom van de dagen dat je zou kunnen terugkeren

Van dat verleden zo toevallig

De regen zorgt voor het gebruikelijke

Automatische nostalgische plant

Ik reis door de dagen die bij toeval zijn geboren

Dat fatale liedje speelt op de radio

Terwijl de meest sentimentele lucht

Spit regen om te dreigen

Wat zou ik nog meer willen dan stelen van het verleden

Je magische uren, je wolkenluchten

Maar je ogen hebben de hele zomer

Het is niet te laat of te vroeg, voor meer

Ik verloor het vertrouwen in die gisteren die we waren

Ik begrijp het terwijl ik loop

Terwijl ik het woord lot herhaal

Ik breng jou en ik stel me voor, de rest

Ik ga in en uit uren van zenuwen en rust

Geen afwezigheid om spijt van te hebben

En een schemeringskans

Om na te denken waar te landen

Ik droom dat ik terugkom van waar ik nooit wilde zijn

Het duurt lente in de stad

Het leven geeft ons een hallo en tot ziens

En sommige zielen die zullen terugkeren

Wat zou ik nog meer willen dan stelen van het verleden

Je magische uren, je wolkenluchten

Vandaag hebben je ogen de hele zomer

Het is niet te laat of te vroeg, voor meer

Ik verloor het vertrouwen in die gisteren die we waren

Ik begrijp het terwijl ik loop

Terwijl ik het woord lot herhaal

Ik breng jou en ik stel me voor, de rest