Эго - ТАйМСКВЕР

Время это тот кайф, что ты тратишь без перерыва.

Люди это те камни, что ты любишь кидать с обрыва.

Лето в твоих глазах стынет от холода.

Все твои мысли блестят, словно золото.

Эго — это твой Бог, и ты кормишь его жестокость

Деньгами и понтом, ведь Бога должно быть много.

Вся твоя масса лиц скрыта под масками —

Был ли хоть раз настоящим ты?

Смотри, как день за днем тает время,

Словно лед, чтобы просто стереть твой след

Из потока чужих огней.

Ты меняешь грим, а не тело.

Хочешь выиграть, но эго всегда сильней,

Эго всегда сильней.

Стоит ли свеч все, что ты выдал за смысл жизни?

Может, это воздух, или просто — бег по привычке?

Наскоро сшитая белыми нитями,

Вечная битва за право нагнуть других.

Где теперь мальчик, что втайне мечтал о звездах?

Свет его гаснет за гранью холодных стекол,

Сорваны и проданы крылья его мечты.

Всем правит эго, лишь эго…

День за днем тает время,

Словно лед, чтобы просто стереть твой след

Из потока чужих огней.

Ты меняешь грим, а не тело.

Хочешь выиграть, но эго всегда сильней,

Эго всегда сильней.

Готов ли ты взглянуть во тьму, увидеть глубину

Своих зрачков, чтобы, достав до дна, поднять всю муть:

Весь подростковый бунт, опасный словно ртуть,

Страницы памяти, что невозможно вычеркнуть,

Следы ментальных пуль, эмоциональный бум,

Посредственность, бездарь, бестолочь…

Свалка скелетов в шкафу…

И кем ты стал, коль сердце холодно, как сталь?

Твой моносигнал исправит только пыль и пустота.

Смотри, как день за днем тает время,

Словно лед, чтобы просто стереть твой след

Из потока чужих огней.

Ты меняешь грим, а не тело.

Хочешь выиграть, но эго всегда сильней,

Эго всегда сильней.

Эго всегда сильней.

Эго всегда сильней.

Tijd is de buzz die je zonder pauze doorbrengt.

Mensen zijn die stenen die je graag van een klif gooit.

De zomer wordt koud in je ogen.

Al je gedachten glanzen als goud.

Het ego is je god en je voedt het met wreedheid

Met geld en pronken, want er moet veel van God zijn.

Al je massa van gezichten is verborgen onder maskers -

Ben je ooit echt geweest?

Kijk hoe de tijd met de dag smelt

Als ijs om je merkteken te wissen

Van de stroom van buitenaardse vuren.

Je verandert make-up, niet je lichaam.

Je wilt winnen, maar het ego is altijd sterker

Het ego is altijd sterker.

Is alles de kaars waard die je doorgaf als de zin van het leven?

Misschien is het lucht, of gewoon geen gewoonte meer?

Haastig gestikt met witte draden,

De eeuwige strijd om het recht om anderen te buigen.

Waar is nu de jongen die stiekem van de sterren droomde?

Zijn licht gaat uit voorbij de koude glazen,

De vleugels van zijn dromen zijn geplukt en verkocht.

Alles wordt geregeerd door het ego, alleen het ego...

Dag na dag smelt de tijd weg

Als ijs om je merkteken te wissen

Van de stroom van buitenaardse vuren.

Je verandert make-up, niet je lichaam.

Je wilt winnen, maar het ego is altijd sterker

Het ego is altijd sterker.

Ben je klaar om in de duisternis te kijken, de diepte te zien?

Je pupillen, zodat, tot op de bodem reikend, alle bezinksel omhoog komt:

Alle rebellie van tieners, gevaarlijk als kwik

Pagina's met geheugen die niet kunnen worden gewist

Mentale kogelsporen, emotionele hausse

Middelmatigheid, middelmatigheid, domheid...

Dump van skeletten in de kast...

En wie ben je geworden, aangezien het hart zo koud is als staal?

Je monosignaal corrigeert alleen stof en leegte.

Kijk hoe de tijd met de dag smelt

Als ijs om je merkteken te wissen

Van de stroom van buitenaardse vuren.

Je verandert make-up, niet je lichaam.

Je wilt winnen, maar het ego is altijd sterker

Het ego is altijd sterker.

Het ego is altijd sterker.

Het ego is altijd sterker.