Shield - Sylosis

Absorbed in the deceit

We feel the axiom depart

I’ve seen the crushing hands of karma

Tear lives apart

Sit and lament

As I descend

I find no solace in the lies that I’ve built

And I repent

To circumvent

Made no bones about the wounds that I’ve left

I swear I’ve tried

But the guilt is eating me alive

A recurring throe

To plunge me deep below

When I’ve fallen

When the pain comes

I will be braced for the worst

So here’s hoping

You’re my saviour

I bear the burdens of the earth

Controlling every lucid moment

No sign of respite

I slip beneath the conscious mind

I swear I’ve tried

But the guilt is eating me alive

A recurring throe

To plunge me deep below

When I’ve fallen

When the pain comes

I will be braced for the worst

So here’s hoping

You’re my saviour

You’ll shield the darkness of this earth

I’ll shield the darkness from you

I swallow the burdens

And on these imperfections I dwell

Entomb me in this self-constructed hell

Penance

When I’ve fallen

When the pain comes

I will be braced for the worst

So here’s hoping

You’re my saviour

I’ll learn to witness all this weight

Verzonken in het bedrog

We voelen het axioma vertrekken

Ik heb de verpletterende handen van karma gezien

Traan leeft uit elkaar

Zitten en klagen

Terwijl ik afdaal

Ik vind geen troost in de leugens die ik heb gebouwd

En ik heb berouw

Te omzeilen

Maakte geen botten over de wonden die ik heb achtergelaten

Ik zweer dat ik het heb geprobeerd

Maar het schuldgevoel vreet me levend op

Een terugkerende worsteling

Om me diep onder te dompelen

Als ik gevallen ben

Wanneer de pijn komt

Ik zal me schrap zetten voor het ergste

Dus hier is de hoop

Je bent mijn redder

Ik draag de lasten van de aarde

Elk helder moment beheersen

Geen teken van respijt

Ik glibber onder de bewuste geest

Ik zweer dat ik het heb geprobeerd

Maar het schuldgevoel vreet me levend op

Een terugkerende worsteling

Om me diep onder te dompelen

Als ik gevallen ben

Wanneer de pijn komt

Ik zal me schrap zetten voor het ergste

Dus hier is de hoop

Je bent mijn redder

Je beschermt de duisternis van deze aarde

Ik zal de duisternis voor je afschermen

Ik slik de lasten in

En bij deze onvolkomenheden blijf ik stilstaan

Begraaf me in deze zelfgebouwde hel

boetedoening

Als ik gevallen ben

Wanneer de pijn komt

Ik zal me schrap zetten voor het ergste

Dus hier is de hoop

Je bent mijn redder

Ik zal leren getuige te zijn van al dit gewicht