Servitude - Sylosis

Chains break yet the line

Pushes onwards

Dust in the cogs has no effect or

Purpose

What little remorse we have suffers

Depletes

To weak to know who you are

Resounding cries

And I fear this wretch is whole

Day breaks yet the sun‘s dissipated

Iron manacles rattle the cages

Debt paid in full to the lords

The fiends, the foes, the dogs

They know who you are

Resounding cries

And I fear this wretch is whole

Inhaling its own tail

The cycle repeats

They want to see people burn

And watch their faces turn

Inflicting their pain upon

Everyone that breathes

Under the sun

Days blur into one

When the curtain drops

To obscure

The end to the hell that‘s begun

Kettingen breken toch de lijn

Duwt verder

Stof in de tandwielen heeft geen effect of

Doel

Het beetje spijt dat we hebben, lijdt

verarmt

Om zwak te zijn om te weten wie je bent

klinkende kreten

En ik vrees dat deze stakker heel is

Dag breekt maar de zon is verdwenen

IJzeren handboeien rammelen de kooien

Schuld volledig betaald aan de heren

De duivels, de vijanden, de honden

Ze weten wie je bent

klinkende kreten

En ik vrees dat deze stakker heel is

Zijn eigen staart inademen

De cyclus herhaalt zich

Ze willen mensen zien branden

En kijk hoe hun gezichten draaien

Hun pijn toebrengen

Iedereen die ademt

Onder de zon

Dagen vervagen in één

Als het gordijn valt

Verduisteren

Het einde van de hel die is begonnen