Tout s'arrête - Swift Guad

Choisis tes armes, choisis ta mort

Il est trop tard c’est la panique à bord

Mets les Ray-Ban Aviator

Cacher les larmes ça c’est ma vie hardcore

Moi au départ j'étais pas trop d’accord

J’voulais prendre ma part pendant que ça collabore

D’abord, d’abord poser ça fort

Moi j’suis le toréador que les paumés adorent

Je sais qu’j’ai tort mais je pète les plombs

Car mon seul exutoire c’est de faire des sons

J’fais des mauvais tours à ma perception

Approcher un jour la vraie perfection

Nous on s’mange des coups d’pression

Si t'écoutes les mauvais, faut que t'écoutes les bons

Toutes les secondes les couplets tombent

Y’a que des fous et des cons, il faut que je coupe les ponts

Mais où est-on?

Où est-on?

Béton, bulles d’air, pollution

Rap vulgaire et production, adultère et corruption

Mais où est-on?

Où est-on?

Fini le temps des solutions

Un peu partout ça pète, la vie ça rime avec révolution

Toujours cette même rengaine, ce mal qui tape dans ma tête

J’me dis que la vie est belle et que les gens n’sont pas prêts

Pourquoi?

Pourquoi j’ai autant de choses dans la tête?

Ça part en beauté et puis un jour tout s’arrête

Une larme au sol pour les ancêtres

Une arme de poing pour les grands traîtres

On y arrivera demain, toujours cet objectif qui reste en tête

Mon âme qui ère en peine, qui traverse les courants, les tempêtes

La coupe est vraiment pleine donc tenir debout c’est l’essentiel

Dernier moment, dernier soupir, peiner, souffrir, c’est mes souvenirs

Pour masquer la misère, faire des sourires

Sors les outils et puis baise les soucis

J'étais tout petit je voulais bouffer le monde

J’ai voulu monter haut mais j’ai touché le fond

J’ai pas compté sur les autres pour me bouger le fion

T’as l’autorisation tu peux pousser le son

Où est-on?

Où est-on?

Bavure, système, génocide

Tout ce que je consomme est nocif, violence à son paroxysme

Où est-on?

Où est-on?

Police, crise et déficit

Homicides et délits d’fuite, tous aux bords du précipice

Kies je wapens, kies je dood

Het is te laat er is paniek aan boord

Doe de Ray-Ban Aviator aan

Verberg de tranen dat is mijn hardcore leven

Ik was het er aanvankelijk niet helemaal mee eens.

Ik wilde mijn steentje bijdragen terwijl het samenwerkt

Zet het eerst luid neer

Ik, ik ben de toreador waar de verliezers dol op zijn

Ik weet dat ik het mis heb, maar ik word gek

Want mijn enige uitlaatklep is het maken van geluiden

Ik doe verkeerde trucs met mijn waarneming

Op een dag benadert ware perfectie

We eten drukschoten

Als je naar de slechte luistert, moet je ook naar de goede luisteren

Elke seconde vallen de verzen

Er zijn alleen dwazen en klootzakken, ik moet de banden verbreken

Maar waar zijn we?

Waar zijn we?

Beton, luchtbellen, vervuiling

Vulgaire rap en productie, overspel en corruptie

Maar waar zijn we?

Waar zijn we?

Voorbij zijn de dagen van oplossingen

Bijna overal waar het ontploft, rijmt het leven op revolutie

Altijd hetzelfde refrein, dit kwaad dat in mijn hoofd klopt

Ik zeg tegen mezelf dat het leven mooi is en dat mensen er nog niet klaar voor zijn

Waarom?

Waarom heb ik zoveel dingen in mijn hoofd?

Het begint in stijl en op een dag stopt alles

Een traan op de grond voor de voorouders

Een wapen voor grote verraders

We komen er morgen, altijd dat doel dat in gedachten blijft

Mijn ziel die dwaalt in pijn, die de stromingen, de stormen oversteekt

De beker is echt vol, dus opstaan ​​is het belangrijkste

Laatste moment, laatste adem, zwoegen, lijden, dit zijn mijn herinneringen

Om ellende te verbergen, maak een glimlach

Haal het gereedschap tevoorschijn en fuck de zorgen

Ik was klein, ik wilde de wereld opeten

Ik wilde high worden, maar ik bereikte een dieptepunt

Ik rekende er niet op dat anderen me zouden bewegen

Je hebt toestemming om op het geluid te drukken

Waar zijn we?

Waar zijn we?

Blur, systeem, genocide

Alles wat ik consumeer is schadelijk, geweld op zijn hoogtepunt

Waar zijn we?

Waar zijn we?

Politie, crisis en tekort

Moorden en vluchtmisdrijf, allemaal op het randje