Dernière lettre - Swift Guad

O génie s’il te plait, réalise-moi un vœu

Je n’demande pas le bout du monde j’veux qu’on m’en donne un peu

Un peu d’oseille pour que j’puisse dormir sur mes deux oreilles

Un peu d’espoir pour que j’puisse m'évader dans mon sommeil

Beaucoup d’amour avec le sixième sens d’une femme sensible

Une épaule reposante avec une oreille attentive

Un peu d’envie parce que pour l’instant sache que moi j’m’en prive

Parce que ma vie fait l’effet d’une patate dans la gencive

O génie s’il te plait, réalise-moi un souhait

Que j’puisse rêver comme un gamin dans un magasin d’jouets

Dur d’avancer les coups du sort me font comme des coups d’fouets

Un peu d’air frais car ici bas j’en ai marre d'étouffer

J’fais des couplets un peu trop triste avant d'être mort de peine

J’suis comme un éléphant dans une boutique de porcelaine

J’demande de l’aide, j’veux juste quitter ma corde raide

La poisse et la misère ont pris place dans un corps de rêve

O génie s’il te plait, veux-tu bien apparaître

Avant que j’parte les pieds devant avant que tout c’la ne s’arrête

J’ai beau frotter ta lampe pour moi ce n’est toujours pas la fête

Partir à trente-trois ans un peu comme Jésus d’Nazareth

O génie écoute-moi, j’suis au bout du rouleau

J’ai frotté la bouteille en tétant au bout du goulot

La brebis égarée s’est trop écartée du troupeau

Moi j’ai la tête sous l’eau et l’avant-bras près du couteau

O papa s’il te plait, même si j’deconne des fois

Tu reviendras jamais tu resteras cette bonne étoile

Tu veilles sur moi, même si très souvent j’me déçois

Génie je croise les doigts pour qu’un jour on vive comme des rois

Alors oui s’il te plait, ôte moi cette maladie

Sors de l’Enfer et ouvre-moi les portes du Paradis

Merci tout l’monde à la prochaine, mon âme a pris perpet'

C’est difficile alors ce texte sera ma dernière lettre

O genie, verleen me alsjeblieft een wens

Ik vraag niet om het einde van de wereld, ik wil dat iemand me een beetje geeft

Een beetje zuring zodat ik lekker kan slapen

Een beetje hoop zodat ik kan ontsnappen in mijn slaap

Veel liefs met het zesde zintuig van een gevoelige vrouw

Een rustgevende schouder met een luisterend oor

Een beetje afgunst want weet voorlopig dat ik mezelf ervan beroof

Want mijn leven voelt als een aardappel in de kauwgom

O genie, verleen me alsjeblieft een wens

Dat ik kan dromen als een kind in een speelgoedwinkel

Moeilijk om vooruit te komen, de slagen van het lot maken me als zwepen

Een beetje frisse lucht want hier beneden ben ik het stikken beu

Ik maak verzen een beetje te droevig voordat ik amper dood ben

Ik ben als een olifant in een porseleinkast

Ik vraag om hulp, ik wil gewoon mijn slappe koord verlaten

Pech en ellende vonden plaats in een droomlichaam

O genie, wil je alsjeblieft verschijnen

Voordat ik ga voeten eerst voordat het allemaal stopt

Het maakt niet uit hoeveel ik over je lamp wrijf, het is nog steeds niet het feest

Om drieëndertig vertrekken, een beetje zoals Jezus van Nazareth

O genie luister naar me, ik ben aan het einde van de rol

Ik wreef de fles zuigend op het einde van de nek

Het verloren schaap is te ver van de kudde afgedwaald

Ik heb mijn hoofd onder water en mijn onderarm bij het mes

O pap alsjeblieft, ook al maak ik er soms een puinhoop van

Je komt nooit meer terug, je blijft die gelukkige ster

Je waakt over me, ook al stel ik mezelf heel vaak teleur

Geest, ik kruis mijn vingers dat we op een dag als koningen leven

Dus ja, neem alsjeblieft deze ziekte van me weg

Ga uit de hel en open de poorten van de hemel voor mij

Bedankt iedereen, tot de volgende keer, mijn ziel heeft het leven genomen

Het is moeilijk, dus deze tekst zal mijn laatste brief zijn