Chronique ordinaire - Swift Guad

Une petite vie, des p’tites économies, une petite retraite et puis une petite

tombe

On nait seul, on vit seul, on meurt seul

Une voiture dans l’abribus, des boyaux sur le hardtop

Un crime avec une poussette encastrée sur le parechoc

Des barjots gonflés à bloc, dans un excès d’alcool

Il est jeune et inconscient, il se prenait pour Al Capone

Il est aux shtars comme la plupart des mecs d’en bas

Et sa vie est un enfer, il ne reçoit pas de mandat

Résistance c’est l'étendard, intégré comme le Zidane

Elle a trop été tentée elle s’retrouve avec le sida

Une image, des nuages, des immeubles une vie minable

On vit en concubinage avec malchance et fusillade

Il est beur, barbu, il parle souvent du djihad

Elle est vicieuse et foudroyante, elle se prononce en une syllabe

Car ici y’a plus d’miracle, la mort est vieille comme le monde

Alors je lis sur les visages de ses femmes et d’ses hommes de l’ombre

Une lueur trop poétique, parce que leurs propos m'épuisent

Il enchaine popo et tise et dit qu’les jeunes s’auto-détruisent

Car on est loin d’avoir grandi dans un domaine résidentiel

Ma bohème s'écrit sans thème, c’est poème et chrysanthème

Dans la rue j’ai vu trop d’chiennes et des problèmes existentiels

Ici tous les gosses ont peur des prochaines présidentielles

On est loin d’avoir grandi dans un domaine résidentiel

Ma bohème s'écrit sans thème, c’est poème et chrysanthème

À l’antenne j’ai vu trop d’chiennes et des problèmes existentiels

Ici tous les gosses ont peur des prochaines présidentielles

Il est propre, bosseur PDG d’une PMI

Il trompe sa femme avec la secrétaire depuis une décennie

Il fait ses d’voirs dans la cage d’escalier le gosse est émérite

Famille nombreuse dans un F2 vit avec moins d’un RMI

Le shmitt est trop zélé il devient un père absent

Son fiston écoute du rap et il bédave en permanence

De nos jours on perd d’avance

Et même avant l’accouchement

Il est un grand-père modèle mais il rêve souvent d’attouchement

Elle est belle, célèbre, elle est douce et trop fragile

Elle est partout elle traine ses fesses entre partouzes et cocaïne

Comme la plupart des go faciles elle aime vraiment l’oseille

Indépendante la fille se prend pour une starlette des temps modernes

Bosser pour des clopinettes lui s’est dit «j'ai trop trimé»

Mais il est seul SDF maintenant qu’il dort métro Crimée

À base de médiocrité, on opère a cœur ouvert

La poétique du bitume a vu jusqu’où la peur nous mène

Car on est loin d’avoir grandi dans un domaine résidentiel

Ma bohème s'écrit sans thème, c’est poème et chrysanthème

Dans la rue j’ai vu trop d’chiennes et des problèmes existentiels

Ici tous les gosses ont peur des prochaines présidentielles

On est loin d’avoir grandi dans un domaine résidentiel

Ma bohème s'écrit sans thème, c’est poème et chrysanthème

À l’antenne j’ai vu trop d’chiennes et des problèmes existentiels

Ici tous les gosses ont peur des prochaines présidentielles

Une chronique ordinaire, le vague à l'âme est sur le macadam

Il est saoul au chômage et quand il rentre le soir il bat sa femme

En bas ça crame et la voix du vice fait du rabattage

Pendant qu’la daronne prend des coups c’est elle se tue à la tache

Il est chauffeur de bus il taffe dans la pression

Dépressif, il se chie d’sus depuis sa dernière agression

Un enfant perd la raison et se débat dans les songes

La scène se passe près d’ici et finie par une pendaison

Y’a beaucoup d’analphabètes, j’vois la situation s’aggraver

Elle est sur le tapin et subit les menaces d’un albanais

Elle est à l’angle de l’avenue donc si tu passes regarde la bien

Elle tourne entre un paquet d’rapiats, des bars à putes, des varapiens

Elle part à pied, pour bosser tous les matins

Il est maton et il se plait à persécuter des gamins

Il est roumain, vole des parcmètres et sacs à main

Il est braqueur à l’aspiro dans les vitrines des magasins

Agacé par le destin, le cocktail est formidable

Juste une Chronique Ordinaire le cortège suit le corbillard

Ici y’a des tonnes d’ignares donc on manie l’omertà

Lui il voit p’t'être un espoir au JT d’Harry Roselmack

Car sur Paris nos mères craquent, il veut repartir au bercail

Il est vigile et vit la nuit pour seul ami son doberman

Les gosses veulent des Air Max, Chicken Little et Spiderman

Mais c’est trop dur quand elle est caissière chez Lidl ou Leader Price

Car on est loin d’avoir grandi dans un domaine résidentiel

Ma bohème s'écrit sans thème, c’est poème et chrysanthème

Dans la rue j’ai vu trop d’chiennes et des problèmes existentiels

Ici tous les gosses ont peur des prochaines présidentielles

On est loin d’avoir grandi dans un domaine résidentiel

Ma bohème s'écrit sans thème, c’est poème et chrysanthème

À l’antenne j’ai vu trop d’chiennes et des problèmes existentiels

Ici tous les gosses ont peur des prochaines présidentielles

Tous les matins c’est pareil, la même rue, les mêmes crétins, les mêmes

histoires, les mêmes cafés

La réalité n’est beaucoup plus une

Les gens c’est comme des animaux, on les aime on les enterre et puis c’est fini

Een beetje leven, een beetje sparen, een beetje pensioen en dan een beetje

graf

We worden alleen geboren, we leven alleen, we sterven alleen

Een auto in het bushokje, kozijnen op de hardtop

Een misdaad met een kinderwagen vast in de bumper

Barjots opgepompt, in een overmaat aan alcohol

Hij is jong en zich niet bewust, hij dacht dat hij Al Capone was

Hij op de shtars zoals de meeste vinden daar beneden

En zijn leven is een hel, hij krijgt geen huiszoekingsbevel

Weerstand is de standaard, geïntegreerd zoals Zidane

Ze is te veel in de verleiding gekomen, ze krijgt aids

Een beeld, wolken, gebouwen, een ellendig leven

We leven samenwonend met pech en schietpartijen

Hij heeft een baard, een baard, hij praat vaak over jihad

Ze is gemeen en blaren, ze wordt uitgesproken in één lettergreep

Omdat hier geen wonderen meer zijn, is de dood zo oud als de wereld

Dus ik las op de gezichten van zijn vrouwen en zijn schaduwmannen

Een te poëtische gloed, omdat hun woorden me uitputten

Hij ketent popo en tise en zegt dat jonge mensen zichzelf vernietigen

Omdat we nog lang niet opgroeien op een woonwijk

Ma bohème is geschreven zonder thema, het is gedicht en chrysanthem

Op straat zag ik te veel teefjes en existentiële problemen

Hier zijn alle kinderen bang voor de volgende presidentsverkiezingen

We zijn nog lang niet opgegroeid op een woonwijk

Ma bohème is geschreven zonder thema, het is gedicht en chrysanthem

In de lucht zag ik te veel vrouwelijke honden en existentiële problemen

Hier zijn alle kinderen bang voor de volgende presidentsverkiezingen

Hij is een schone, hardwerkende CEO van een PMI

Hij bedriegt zijn vrouw al tien jaar met de secretaresse

Hij doet zijn huiswerk in het trappenhuis, de jongen is emeritus

Groot gezin in een F2 leeft van minder dan een KMI

De shmitt is overijverig, hij wordt een afwezige vader

Zijn zoon luistert naar rap en hij brabbelt altijd

Deze dagen zijn we aan het verliezen

En nog voor de bevalling

Hij is een modelgrootvader, maar hij droomt vaak van aanraking

Ze is mooi, beroemd, ze is lief en te kwetsbaar

Ze is overal, ze sleept haar kont tussen orgieën en cocaïne

Zoals de meeste easy-go's houdt ze echt van zuring

Onafhankelijk, het meisje denkt dat ze een moderne ster is

Om voor mini-chopinettes te werken zei hij tegen zichzelf: "Ik heb te hard gewerkt"

Maar hij is alleen dakloos nu hij in metro Krim slaapt

Op basis van middelmatigheid opereren wij met een open hart

De poëzie van asfalt heeft gezien hoe ver angst ons brengt

Omdat we nog lang niet opgroeien op een woonwijk

Ma bohème is geschreven zonder thema, het is gedicht en chrysanthem

Op straat zag ik te veel teefjes en existentiële problemen

Hier zijn alle kinderen bang voor de volgende presidentsverkiezingen

We zijn nog lang niet opgegroeid op een woonwijk

Ma bohème is geschreven zonder thema, het is gedicht en chrysanthem

In de lucht zag ik te veel vrouwelijke honden en existentiële problemen

Hier zijn alle kinderen bang voor de volgende presidentsverkiezingen

Een gewone kroniek, de golf naar de ziel is op het asfalt

Hij is werkloos dronken en als hij 's avonds thuiskomt slaat hij zijn vrouw

Daar beneden brandt het en de stem van ondeugd bonst

Terwijl de daronne klappen krijgt, pleegt ze zelfmoord op het werk

Hij is een buschauffeur, hij werkt onder druk

Depressief, hij schijt zichzelf sinds zijn laatste aanval

Een kind verliest zijn verstand en worstelt in dromen

De scène speelt zich hier vlakbij af en eindigt in een ophanging

Er zijn veel analfabeten, ik zie de situatie verslechteren

Ze is in beweging en ondergaat de bedreigingen van een Albanese

Het is op de hoek van de laan, dus als je langskomt, kijk er dan goed naar?

Ze draait tussen een pak rapiats, hooker bars, varapiens

Ze vertrekt te voet, elke ochtend naar haar werk

Hij is een bewaker en hij geniet ervan kinderen te vervolgen

Hij is Roemeens, steelt parkeermeters en portemonnees

Hij is een stofzuigerrover in etalages

Geërgerd door het lot, is de cocktail geweldig?

Gewoon een gewone kroniek volgt de processie de lijkwagen

Hier zijn tonnen onwetenden, dus we behandelen de omertà

Hij ziet misschien hoop in Harry Roselmack's JT

Omdat onze moeders in Parijs kraken, wil hij terug naar de kudde

Hij is waakzaam en leeft 's nachts voor enige vriend zijn doberman

De kinderen willen Air Max, Chicken Little en Spiderman

Maar het is te moeilijk als ze kassier is bij Lidl of Leader Price

Omdat we nog lang niet opgroeien op een woonwijk

Ma bohème is geschreven zonder thema, het is gedicht en chrysanthem

Op straat zag ik te veel teefjes en existentiële problemen

Hier zijn alle kinderen bang voor de volgende presidentsverkiezingen

We zijn nog lang niet opgegroeid op een woonwijk

Ma bohème is geschreven zonder thema, het is gedicht en chrysanthem

In de lucht zag ik te veel vrouwelijke honden en existentiële problemen

Hier zijn alle kinderen bang voor de volgende presidentsverkiezingen

Elke ochtend is het hetzelfde, dezelfde straat, dezelfde cretins, hetzelfde

verhalen, dezelfde koffie

De realiteit is niet langer een

Mensen zijn als dieren, we houden van ze, we begraven ze en dan is het voorbij