Chevalier maudit - SÜHNOPFER

Edifié par de lugubres étrangers aux confins des bois nois

Abritant seigneurs et bandits accompagnés par la bête

Soumis au destin diabolique d’une malédiction lointaine

Qui poussa à occire l'évêque anglois au pied de l’autel

Dans cette forêt ensorcelée

Tournoient des hordes maudites d’ombres mouvantes

Autour du donjon sept fois damné

Les épées battent les flancs

De montures aux naseaux fumants

Guidées par des ardeurs meurtrières

S’achevaudant péniblement sous une lune douloureuse

Les soldats de Saint-Georges passent le tombeau de la sainte, temple délabré

Ils surent bientôt qu'à l’Ours

Les pieux et vaillants seigneurs

Se croisèrent au tombeau du grand sacrifié

Puis embrassèrent la cause des ennemis du christ

À ces dires, les assaillants fuient terrifiés

Se persignent et rejoignent au loin Prat et sa chapelle

Ces arcandiers ne porteront point leurs lames ici

Puis ils entendirent conter l’histoire

De la dame qui y fut jadis séquestrée

Mise dans un sarcueil et plongée dans ce tombeau

Vivant des heures inquiétantes de deuil et de tristesse

Depuis le retour de son seigneur, fantôme décharné

Ayant assouvi sa vengeance sur son traître fiancé

Dans ces murs se morfondent encore Ilderim

Spectre hâve et sanglant pendu dans les oubliettes

Et Humbaud, à son tour éternellement piégé

Condamné à dévorer sa propre chair

Gebouwd door treurige vreemden aan de rand van het donkere bos

Thuisbasis van heren en bandieten vergezeld van het beest

Onderworpen aan het duivelse lot van een verre vloek

Wie veroorzaakte de dood van de Engelse bisschop aan de voet van het altaar?

In dit betoverde bos

Draai vervloekte hordes bewegende schaduwen

Rond de Seven Damned Dungeon

De zwaarden verslaan de flanken

Van rijdieren met rokende neusgaten

Geleid door moorddadige ijver

Pijnlijk eindigend onder een pijnlijke maan

St. George's soldaten passeren het graf van de heilige, een vervallen tempel

Dat leerden ze al snel bij de Beer

De vrome en dappere heren

Passeerden elkaar bij het graf van het grote offer

Omarmde toen de zaak van de vijanden van Christus

Bij deze woorden vluchtten de aanvallers doodsbang

Personaliseer zichzelf en bereik Prat en zijn kapel in de verte

Deze arcandiers zullen hun zwaarden hier niet dragen

Toen hoorden ze het verhaal

Van de dame die daar ooit was afgezonderd

Zet in een kist en duik in deze tombe

Verontrustende uren van rouw en verdriet leven

Sinds de terugkeer van zijn heer, uitgemergelde geest

Wraak genomen op haar verraderlijke verloofde

Binnen deze muren kwijnt Ilderim nog steeds weg

Achtervolgd en bloederig spook dat in de kerker hangt

En Humbaud, op zijn beurt voor eeuwig gevangen

Gedoemd om zijn eigen vlees te verslinden