Messe des morts - SÜHNOPFER

L’office des défunts parcours les pierres des morts

Dans un hiver perpétuel où les âmes errent sans but

Et subissent les mutilations cruelles des siècles

Vaine piété enlisée dans la putréfaction

Mortifiez vous et croyez en la bonne nouvelle

Admonestations impuissantes de ministres d’un dieu pitoyable

Appelant à la communion de leurs saints

Plongés dans les ténèbres de la foi

Par une infâme charité purificatrice

Ma dépouille alors enfouie et prostrée au fond d’une tombe

Où résonnent les voix des trépassés sans confession

Recouvrant bientôt la ferveur et l’imploration

Que les dévots hurlent dans l’offertoire

In paradisum deducant te angeli

In tuo adventu suscipiant martyres

Et perducant te in civitatem sanctam Ierusalem

Célébrant un cérémonial sordide visitant le séjour des morts

Les flambeaux sacrés s'éteignent pour m’emporter vers une renaissance

Par cetet natalis retrouver une pureté triomphante

Loin de la déploration d’une vie insignifiante et miséricordieuse

Par le sacrifice saint d’expiation arriver au repos éternel

L'âme épurée de désespérantes visions béatifiques et pieuses

Priez, priez pour vos âmes car la mort à mon visage

Vous saurez désormais qu’il n’y pas de sommeil rédempteur

Le premier né d’entre les morts ne consolera pas votre peine

Quand paraîtra le christ, ce martyr imparfait

Vous paraîtrez avec lui en pleine gloire dans une neige de cendres

Enfin pour moi sonne le glas

Mon âme est inconsolable et noire

De retour de ma décrépitude

Je reviendrai triomphant et auréolé de gloire

Het Office of the Dead loopt over de stenen van de doden

In een eeuwige winter waar zielen doelloos ronddwalen

En ondergaan de wrede verminkingen van eeuwen

IJdele vroomheid verstrikt in verrotting

Dood jezelf en geloof het goede nieuws

Hulpeloze vermaningen van dienaren van een erbarmelijke god

Oproep tot de gemeenschap van hun heiligen

Ondergedompeld in de duisternis van het geloof

Door een beruchte zuiverende liefdadigheid

Mijn lichaam werd toen begraven en op de grond gegooid op de bodem van een graf

Waar resoneren de stemmen van de overledenen zonder bekentenis

Binnenkort vurigheid en smeekbeden behandelen

Laat de toegewijden huilen in het offertorium

In paradisum deducant te angeli

In tuo adventu het martelaarschap opwekken

En perducant te in civitatem sanctam Ierusalem

Het vieren van een smerig ceremonieel bezoek aan Hades

De heilige fakkels gaan uit om me naar een wedergeboorte te brengen

Door cetet natalis vind een triomfantelijke zuiverheid

Verre van te jammeren over een onbeduidend en barmhartig leven

Kom door het heilige verzoeningsoffer tot de eeuwige rust

De ziel gezuiverd van hopeloze gelukzalige en vrome visioenen

Bid, bid voor je zielen, veroorzaak de dood in mijn gezicht

Je zult nu weten dat er geen verlossende slaap is

De eerstgeborene uit de dood zal je pijn niet troosten

Wanneer zal de Christus verschijnen, deze onvolmaakte martelaar?

Je zult met hem in volle glorie verschijnen in een sneeuw van as

Eindelijk voor mij de doodsklok

Mijn ziel is ontroostbaar en zwart

Terug van mijn verval

Ik zal triomfantelijk terugkeren en gehuld in glorie