Observation Through Metamorphosis - Subterranean Masquerade

And now… I’m lying here

Watching in silence

The process, almost complete

This door is locked, enchanted with demise

And an image foreseen from the other room… Is this me?

The struggling to gain the throne of his own senses

Dressed in disguise

They paint him white, from head to toe

Oblivious to the void, its absence will apply

Staring, at the edge of time

Circulating without remorse

No regret for knowing too much

And staring at the eye of my world

The walls will stand tall and proud tomorrow

In this place where time stands still

Impossible to cure my image

Impossible to cut my will

Mirrors upon mirrors of my soul trapped in a maze

But it’s useless to express the pain

Room 63 is silent tonight

Behind the door, you can barely hear

Footsteps to another dream

From here

Will you hear?

En nu... lig ik hier

In stilte kijken

Het proces, bijna voltooid

Deze deur is op slot, betoverd door de ondergang

En een beeld voorzien vanuit de andere kamer... Ben ik dit?

De worsteling om de troon van zijn eigen zintuigen te bemachtigen

Verkleed in vermomming

Ze schilderen hem wit, van top tot teen

Zich niet bewust van de leegte, is de afwezigheid van toepassing

Staren, aan de rand van de tijd

Circuleren zonder spijt

Geen spijt dat je te veel weet

En staren in het oog van mijn wereld

De muren zullen morgen hoog en trots staan

Op deze plek waar de tijd stilstaat

Onmogelijk om mijn imago te genezen

Onmogelijk om mijn wil te snijden

Spiegels op spiegels van mijn ziel gevangen in een doolhof

Maar het heeft geen zin om de pijn te uiten

Kamer 63 is vanavond stil

Achter de deur hoor je amper

Voetstappen naar een andere droom

Vanaf hier

Hoor je?