Father and Son - Subterranean Masquerade

Hope it’s not too late

To show my regret

For leaving you

Hope it’s still alright

And we wouldn’t fight

You’re my source of light

The star that shines at night

When the clouds show up

I’ve waited for the day we will meet again

It’s been too long, I know, my friend

A raging sea took me to a far off place

Where sirens weep a prayer for grace

For the love of God

Have you lost your mind?

Please stop this pity cry

For living in peace

In dark times like these

Gotta take your chance

Break off your shale

Gotta be yourself

I waited for the day we will meet again

It’s been too long, I know, my friend

I’m the lord, the wind that blows through your sail

It’s your soul I’d like to claim

We should join our forces, the only way to stop those voices that rage your sea

Raging thunder shakes the land, the land on which I stand

Confusion, medley of tongues, the snake raises his head

Drinking the nectar of a sweet forbidden fruit

And then…

From the depths I scream your name

A lone oak portrait against the horizon

Its branches stretch to the skies

With roots planted on streams of water

Its leaf will not dry out

We have a bonding, we have a pack

We are united like father and son

Even the demons

Submissive head down

Walking through this great bazaar

See you next time!

Hoop dat het niet te laat is

Om mijn spijt te tonen

Voor het verlaten van je

Hoop dat het nog goed komt

En we zouden niet vechten

Jij bent mijn lichtbron

De ster die 's nachts schijnt

Wanneer de wolken verschijnen

Ik heb gewacht op de dag dat we elkaar weer zullen ontmoeten

Het is te lang geleden, ik weet het, mijn vriend

Een woeste zee bracht me naar een verre plaats

Waar sirenes een gebed om genade wenen

Voor de liefde van God

Ben je gek geworden?

Stop alsjeblieft met deze jammerkreet

Om in vrede te leven

In donkere tijden zoals deze

Moet je kans grijpen

Breek je schalie af

Je moet jezelf zijn

Ik wachtte op de dag dat we elkaar weer zouden ontmoeten

Het is te lang geleden, ik weet het, mijn vriend

Ik ben de heer, de wind die door je zeil waait

Het is jouw ziel die ik wil claimen

We moeten onze krachten bundelen, de enige manier om de stemmen te stoppen die over je zee razen

Razende donder schudt het land, het land waarop ik sta

Verwarring, mengelmoes van tongen, de slang heft zijn hoofd op

Het drinken van de nectar van een zoete verboden vrucht

En dan…

Vanuit de diepte schreeuw ik je naam

Een eenzaam eiken portret tegen de horizon

Zijn takken strekken zich uit naar de hemel

Met wortels geplant op waterstromen

Zijn blad zal niet uitdrogen

We hebben een band, we hebben een pack

We zijn verenigd als vader en zoon

Zelfs de demonen

Onderdanig hoofd naar beneden

Wandelen door deze geweldige bazaar

Tot de volgende keer!