No Place Like Home - Subterranean Masquerade

I’m digging myself, a small hole, will call it home

We’ll get a dark purple carpet so I will never fall, will never sink inside

this hole

And make it be a part of me, a part of you, a part of us…

So join me in my home

I’m digging a tunnel to another world

To when civilizations were controlled by big gray animals

Survival is the key for life, the hunter — Allah on his side

And no one really knows his right from wrong

So what changed?

Still feels like home!

Running from the horror of civil depression

From the time before the time

Claiming the remains of a glorious presence

A chapter that slowly dies

Birthmark represents an unspeakable rage

Can you see, my forehead burning?

Pretentious fairies counting heads

Mortal Inventory, roots to collect

But there is no other place…

I will be digging you a small hole, to call home

So you will always feel welcome, all on your own

But when you need a break from it all

Pack a few bones to accompany the road

And remember that there is no place to come back to

There was never a home

Ik ben mezelf aan het graven, een klein gat, zal het mijn thuis noemen

We krijgen een donkerpaars tapijt, zodat ik nooit zal vallen, nooit naar binnen zal zinken

dit gat

En maak het een deel van mij, een deel van jou, een deel van ons...

Dus kom bij me thuis

Ik graaf een tunnel naar een andere wereld

Naar wanneer beschavingen werden bestuurd door grote grijze dieren

Overleven is de sleutel tot het leven, de jager - Allah aan zijn zijde

En niemand kent echt goed en kwaad

Dus wat is er veranderd?

Voelt nog steeds als thuis!

Op de vlucht voor de gruwel van een burgerdepressie

Van de tijd voor de tijd

De overblijfselen van een glorieuze aanwezigheid claimen

Een hoofdstuk dat langzaam sterft

Moedervlek staat voor een onuitsprekelijke woede

Zie je, mijn voorhoofd brandt?

Pretentieuze feeën die hoofden tellen

Mortal Inventory, wortels om te verzamelen

Maar er is geen andere plek...

Ik zal een klein gat voor je graven om naar huis te bellen

Je voelt je dus altijd welkom, helemaal alleen

Maar als je even een pauze nodig hebt

Pak een paar botten in om de weg te begeleiden

En onthoud dat er geen plek is om naar terug te komen

Er was nooit een huis