Gente Tranquilla - Subsonica

C'è sangue dentro il video

Lampeggianti, è un fatto serio

Gente tranquilla, dicono

Riversa dentro un rosso fradicio

Cronaca incomprensibile

Di lame e di follia inspiegabile

Buona famiglia, giurano

Travolti da una notte che non vuole finire

Quanta obbedienza, quanta osservanza

Quella misura che si deve ottenere

Tra le pareti che ingoiano violenza

Così invisibile che non vuoi sapere

L’intransigenza, l’intolleranza

Servite a tavola, son pugni sul cuore

Di chi ti ascolta e poi soffoca in silenzio

Vite represse, incorniciate d’onore

A porte chiuse, l’incubo domestico imprevisto e gelido

Gente tranquilla, giurano

Gente che chiedeva:

«Dove andremo a finire?»

E ogni certezza è brivido

Che massacra la tua quiete attorno al televisore

Quanta obbedienza, quanta osservanza

L’educazione che si deve ottenere

Tra le pareti che ingoiano violenza

Così invisibile che non vuoi sapere

L’intransigenza, l’intolleranza

Servite a tavola, son pugni sul cuore

Di chi ti ascolta e poi soffoca in silenzio

Vite represse, incorniciate d’onore

Un demone tascabile, un’ombra clandestina, un crimine

La colpa indispensabile per sopportare un incubo che non vuole finire

Un demone tascabile, un’ombra clandestina, un crimine

La colpa indispensabile per sopportare un vuoto che non vuole finire

Arabo: Io sono il vostro alibi, la belva silenziosa, il tuo capro espiatorio,

l’uomo nero, l’incubo, la paura che ti porti dentro, la notte che non passa

mai

Er zit bloed in de video

Knippert, het is een serieuze zaak

Stille mensen, zeggen ze

Giet in een vochtig rood

Onbegrijpelijke kroniek

Van messen en onverklaarbare waanzin

Goede familie, ze zweren

Overweldigd door een nacht die niet wil eindigen

Hoeveel gehoorzaamheid, hoeveel naleving?

Die maatregel die moet worden verkregen

Tussen de muren die geweld slikken

Zo onzichtbaar dat je het niet wilt weten

Onverzettelijkheid, onverdraagzaamheid

Serveer aan tafel, het zijn klappen in het hart

Van wie naar je luistert en dan in stilte stikt

Onderdrukte levens, omlijst met eer

Achter gesloten deuren, de onverwachte en koude huiselijke nachtmerrie

Stille mensen, ze zweren

Mensen die vragen:

"Waar gaan we eindigen?"

En elke zekerheid is een sensatie

Dat slacht je rust rond de tv af

Hoeveel gehoorzaamheid, hoeveel naleving?

Het onderwijs dat moet worden gevolgd

Tussen de muren die geweld slikken

Zo onzichtbaar dat je het niet wilt weten

Onverzettelijkheid, onverdraagzaamheid

Serveer aan tafel, het zijn klappen in het hart

Van wie naar je luistert en dan in stilte stikt

Onderdrukte levens, omlijst met eer

Een zakdemon, een clandestiene schaduw, een misdaad

Het onmisbare schuldgevoel om een ​​nachtmerrie te doorstaan ​​die maar niet wil eindigen

Een zakdemon, een clandestiene schaduw, een misdaad

Het onmisbare schuldgevoel om een ​​leegte te verdragen die niet wil eindigen

Arabisch: ik ben je alibi, het stille beest, je zondebok,

de zwarte man, de nachtmerrie, de angst die je van binnen draagt, de nacht die niet voorbijgaat

nooit