Somnombulance - Strung Out

I lie awake again no sleep tonight,

I find no peace in the quiet absence

of the light

A million whispered thoughts floatin'

through my head

A million seconds has passed me by in my bed

One two three now it’s four in the

mornin’as the emptiness swallows

me on more time

I grow a little older with every

second that passes

I die a little every time I close my eyes

No sanctuary in my dreams,

no quiet place to hide

every night I swear it’s the same

And I don’t know where I’ll be tonight

but I know sleep will come if I walk all night

It’s been a thousand hours maybe

even more

since I fell victim to all the

thoughts I tried to ignore

Nameless faces and sounds, voices

screamin’in pain, huddled shadows

And sirens voices calling my name.

Well I can’t sleep but I’m not

Awake to this hazy dim version

of reality.

Hypnotized by everything I can’t control

Desensitized by everything

that controls me No sanctuary in my dreams,

no quiet place to hide

Well I can’t sleep so it’s here in the dark

I’ll make my peace with all that

I’ve learned

Sanity’s just another dream

away

maybe with time it’ll be alright

Everynight I swear it’s the

same,

I walk all night and never ever

get anywhere

It’s taken all my strength,

it’s taken all the life that used

to flow deep inside of me So

in my dreams I’ll find my peace

All of my days are filled with no rest

Maybe with time it’ll be alright

Ik lig weer wakker vannacht niet geslapen,

Ik vind geen rust in de stille afwezigheid

van het licht

Een miljoen gefluisterde gedachten zweven

door mijn hoofd

Een miljoen seconden zijn aan me voorbijgegaan in mijn bed

Een twee drie nu is het vier in de

morgen als de leegte slikt

ik heb meer tijd

Ik word een beetje ouder met elke

tweede die voorbij gaat

Ik sterf een beetje elke keer als ik mijn ogen sluit

Geen heiligdom in mijn dromen,

geen stille plek om te verbergen

elke avond zweer ik dat het hetzelfde is

En ik weet niet waar ik vanavond zal zijn

maar ik weet dat de slaap zal komen als ik de hele nacht loop

Het is misschien duizend uur geleden

nog meer

sinds ik het slachtoffer werd van alle

gedachten die ik probeerde te negeren

Naamloze gezichten en geluiden, stemmen

schreeuwende pijn, ineengedoken schaduwen

En sirenes die mijn naam roepen.

Nou, ik kan niet slapen, maar dat ben ik niet

Word wakker met deze wazige, schemerige versie

van de realiteit.

Gehypnotiseerd door alles waar ik geen controle over heb

Door alles ongevoelig gemaakt

die mij beheerst Geen heiligdom in mijn dromen,

geen stille plek om te verbergen

Nou, ik kan niet slapen, dus het is hier in het donker

Ik zal vrede sluiten met dat alles

Ik heb geleerd

Sanity is gewoon een andere droom

weg

misschien komt het met de tijd wel goed

Elke avond zweer ik dat het de

dezelfde,

Ik loop de hele nacht en nooit nooit

overal komen

Het heeft al mijn kracht gekost,

het heeft al het leven dat gebruikt is genomen

om diep in mij te stromen, dus

in mijn dromen vind ik mijn vrede

Al mijn dagen zijn gevuld zonder rust

Misschien komt het met de tijd wel goed